هفت‌برکه: دکتر علی‌اصغر خالقی، پزشک متخصص اورژانس و نویسنده هشتگ «انگشت اشاره»، دو تجربه‌ی کاملا متفاوتش را از برخورد با مهاجران اتباع در گراش تعریف می‌کند.
قاب اول
چندی پیش آقایی ۴۰ساله که بچه‌ای در بغل داشت، با محاسنی بلند و البته بسیار تمیز و نظیف، به همراه همسرش به اورژانس مراجعه کردند. می‌گفتند که پسرمان که خداوند بعد از سال‌ها ناباروری به ما داده است، از بلندی پرت شده و لب بچه از درون و بیرون به طور گسترده پاره شده است.
گفتم: از کجا تشریف آورده اید؟
پدر گفت: از اوز آمده‌ایم.
گفتم: چرا به بیمارستان اوز نرفتید؟
گفت: آنجا امکانات کمتری دارد و …
اصرار می‌کرد که حاضر است هرقدر هزینه لازم است پرداخت کند ولی لب بچه کم‌نقص و یا بی‌نقص درمان شود. به او گفتم ما اینجا وظیفه‌مان را انجام می‌دهیم و همه تلاش‌مان را می‌کنیم و تعرفه هم دولتی است.
بالاخره بعد از تشکیل پرونده برای بیمار، اقدامات درمانی شروع شد و در این بین با پدر بچه باب صحبت نیز باز شد.
پرسیدم: شما اوزی هستید؟
گفت: نه، من تبعه افغانستان هستم که در اوز به دنیا آمدم و الان مقیم دبی هستم و الحمدالله در دبی حال و روز و وضع خوبی دارم.
گفتم: پس در ایران و در اوز چکار می‌کنید؟
گفت: من عاشق ایران و شهر اوز هستم و هرچه دارم از این شهر است و در سال دو سه بار به اوز سفر می‌کنم.
چنان با لذت و عشق و تعصب از اوز و ایران صحبت می کرد که این روحیه را فقط در ایرانیان وطن‌پرست دیده بودم.
حرف‌هایش به دلم نشست و به خودم گفتم که در بین اتباع جقدر آدم‌های شرافتمند می‌توان دید.
قاب دوم
اما روز گذشته قبل از شروع شیفتم و در حالی که نیم ساعت به شروع شیفتم مانده بود، همکار پزشک عمومی به من زنگ زد و گفت: «دکتر، خیلی زود خودت را به اورژانس برسان، بیمار سوختگی بدحالی به دلیل انفجار ساختمان آورده‌اند که نیاز به مراقبت تخصصی دارد…»
۵ دقیقه بعد بر بالین بیمار حاضر شدم و به اتفاق همکارانم، فرایند درمان و مراقبت‌های لازم را شروع کردیم و در حین اخذ شرح حال متوجه شدیم که این آقای مصدوم نیز از اتباع است. او در طبقه بالای یه واحد مسکونی که ظاهرا در اجاره فرد دیگری بوده است، برای موضوعی شخصی و خانوادگی ساکن شده بود. به گفته خودش بعد از شکست عشقی و… تصمیم به صدمه زدن به خود گرفته و در پی اقدامی غیر عقلانی و به وسیله انفجار گاز، باعث تخریب واحد مسکونی و متعاقب آن صدمه‌ی جدی به خود و یکی از ساکنان بی‌گناه طبقه پایین شده بود.
گرچه دلیل و انگیزه این اقدام نیز جزو چالش‌های اجتماعی مملکت ماست، اما در این مجال نمی‌گنجد. آنچه مهم است این است که شهروندان عزیز باید بیشتر مراقب پیرامون خود باشند و با هوشیاری منازل خود را در اختیار دیگران قرار دهند و مخصوصا قوانین حاکم برای در اختیار قرار دادن منازل به اتباع را مد نظر قرار دهند، تا خدای ناکرده منجر به آسیب‌های جبران‌ناپذیر به فرد و جامعه نشود.