هفت‌برکه – نوریه بلبل: روز جهانی معلولین فرصتی است تا از آدم‌هایی صحبت کنیم که با تمام عشق کنار معلولین و افراد کم‌توان هستند. مرکز بدر نینوا مهمترین خانه معلولین در گراش است و این خانه جز با محبت کسانی که نقش پدر و مادران دختران معلول را ایفا می‌کنند پابرجا نمی‌ماند.
جشن کوچک فرشته‌ها در روز خودشان
صبح دوشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۳ به مناسبت روز جهانی معلولان، مراسمی در مرکز نگهداری و توانبخشی معلولین ذهنی دختر بالای ۱۴ سال بدر نینوا برگزار شد. مرکز بدر نینوا هر ساله به همین مناسبت میزبان مردم و مسئولینی است که این روز را همراه با توانخواهان ساکن در این مرکز جشن می‌گیرند.
در سرمای صبح نیمه‌ی سومین ماه از پاییز، حیاط مرکز بدر نینوا گرم‌ترین نقطه‌ی گراش بود. مرکزی بزرگ در بلوار شهدا و خیابان نینوا، محل زندگی فرشته‌هایی است که بال‌‌ِ پرواز خود را به روی زمین کشیده‌اند و چهار دیواری‌های این مرکز، مأمن و آرامش‌کده‌ای برای کسانی شده است که با عشق از این فرشته‌ها نگهداری می‌کنند.
حیاط مرکز بدر نینوا برای این ضیافت صبحگاهی با ریسه‌های رنگی‌رنگی و بادکنک آراسته شده بود و مردم، مسئولین آمده بودند تا این روز را با توانخواهان جشن بگیرند. هرچند که هر روز روزِ آنها است، چون تمام پرسنلی که در این مرکز هستند هر روزِ خود را وقف این فرشته‌های بی‌بال و پر می‌کنند.
جعفر رسولی‌نژاد، رئیس هیئت‌مدیره مرکز بدر نینوا، مراسم را بعد از تاخیری نیم‌ساعته رسماً شروع کرد و بعد از خیر مقدم و خوش‌آمدگویی و تبریک این روز، مهمانان را به شنیدن چند آیه از قرآن کریم توسط یکی از مهمان حاضر در مراسم دعوت کرد. در ادامه‌ی مراسم علی داوری‌فرد که از کارمندان اداره بهزیستی گراش است و با مرکز بدر نینوا هم همکاری دارد، با بدرقه‌ی صلوات حضار، شعری را در مدح و ستایش حضرت فاطمه (س) به مناسبت ایام فاطمیه قرائت کرد. پاداش این شعرخوانی، یک سفر به مشهد مقدس و زیارت امام هشتم(ع) از طرف شهردار و شورای شهر به داوری‌فرد بود.
سرهنگ سید یاسر موسوی، فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سپاه شهرستان گراش، در غیاب امام جمعه شهرستان گراش، سید محمدباقر بخشایش‌پور، دقایقی برای حاضران صحبت کرد و گفت: «ما در کشور ثابت کردیم که هر جا محدودیت بوده قدرت ما بیشتر شده است. در حوزه‌ی پارالمپیک وقتی توجه کنیم گاهی اوقات از المپیکی‌ها افتخارات بیشتری کسب می‌کنند و این محدودیت‌ها هر جا بوده ما محکم‌تر از قبل جلو رفتیم. هر قدمی که برای خدمت این عزیزان برداریم مطمئناً خدای متعال اجر می‌دهد.»
گراش بیش از هزار نفر معلول دارد
رضا سلیمانی، رییس اداره بهزیستی شهرستان گراش، بعد از خیر مقدم مهمانان این مراسم و در توضیح هدف از نامگذاری این روز به نام معلولین گفت: «هدف از نامگذاری روز معلولین، درک و پذیرش افراد دارای معلولیت است، افزایش آگاهی عمومی نسبت به دست‌آوردها و تجلیل از مشارکت افرادی که دارای معلولیت هستند.»
سلیمانی آماری در مورد حضور معلولین در هر جامعه داد و گفت: «قشر معلولین یکی از اقلیت‌های بسیار گسترده در جامعه هستند و در هر جامعه‌ای بالاتر از ۲.۵ درصد افراد این جامعه را معلولین را تشکیل می‌دهند. در شهرستان گراش طبق آمارهایی که ما داریم، بالای ۱۰۰۰ نفر معلول در اداره‌ی بهزیستی پرونده دارند و تحت پوشش این اداره هستند. بخشی از این معلولین، آنهایی که بلاصاحب و بی‌سرپرست هستند، در مرکز بدر نینوا نگهداری می‌شوند و اینجا خانه‌ی این عزیزان است و مددکاران و مددیاران خانواده‌ی این عزیزان هستند. تمام مددجویان ما ولی نعمت ما هستند و خدمت به این عزیزان افتخاری برای ما است.»
رئیس اداره‌ی بهزیستی گراش در ادامه‌ی صحبت‌هایش از خبر خوبی صحبت به میان آورد و گفت: «خبر خوبی که امروز به دست ما رسیده این است که گویا خانواده‌ی یکی از این عزیزان پیدا شده و پیگیر آن هستیم که این عزیز را به خانواده‌ی اصلی خودش برسانیم و حس داشتن خانواده را تجربه کنند.»
مشارکت دولت و خیرین برای هزینه ۴ میلیاردی نگهداری معلولین
جعفر رسولی‌نژاد، رئیس هیئت‌مدیره مرکز بدر نینوا و پدر معنوی تمام دختران این مرکز، گفت: «یکی از اهداف مهم سازمان بهزیستی این است که این قشر آسیب‌پذیر از جامعه را تا حدی به جامعه برگرداند که بتوانند منشا یک خدماتی باشند. در بسیاری از ادارات شهرستان‌های بزرگ، درصدی از کارمندان اختصاص دارد به این معلولین و کسانی که ممکن است نقص جسمی داشته باشند ولی از نظر فکری و روحی می‌توانند کار بزرگ انجام بدهند.»
رئیس هیئت مدیره‌ی مرکز بدر نینوا در ادامه گزارشی را از این مرکز ارائه داد و گفت: «از آذر ماه سال گذشته تا به الان، دو نفر از مددجویانی که اینجا بودند به شیراز منتقل شدند و سه نفر جدید به ما اضافه شدند. در حال حاضر ۳۵ مددجو در این مرکز به صورت شبانه‌روزی نگهداری می‌شوند و تحت نظارت اداره بهزیستی گراش هستند، که از این ۳۵ مددجو ۱۲ نفر آنها بی‌سرپرست هستند و هیچ کسی را ندارند و ۹ نفر از آنها هم دارای ولی غیر مفید هستند.»
رسولی‌نژاد در ادامه از هزینه‌های جاری این مرکز و مددجویان گفت: «از اول فروردین سال جاری تا به امروز، ما نزدیک به ۴ میلیارد تومان اعم از حقوق، تغذیه، بهداشت، آب، برق، تلفن، بیمه و … هزینه داشتیم، که از این مبلغ حدود ۵۵ درصد آن توسط یارانه و کمک‌های معیشتی دولتی از طرف سازمان اداره کل بهزیستی کل کشور و ۴۵ درصد آن توسط خیرین گراشی تامین شده است.»
او همچنین آماری از پرسنلی که در این مجموعه با آنها همکاری می‌کنند، ارائه کرد: «ما در این مرکز پرسنل زیادی داریم؛ از جمله ۶ پرستار رسمی که شیفت اصلی آنها در مرکز آموزشی درمانی امیرالمومنین(ع) بیمارستان گراش است و شیفت‌های مخالف به نوبت در این مرکز حضور دارند. ۲ آشپز که طبق برنامه و دستوری که از طرف مسئول تغذیه بهداشت شهرستان گراش هر سه ماه یک بار برنامه‌ریزی می‌شود برای مددجویان آشپزی می‌کنند و مددیاران، کارپرداز، روانشناس، مددکار اجتماعی، نیروی خدماتی و مدیر مرکز، دیگر پرسنلی هستند که شبانه‌روزی با جان و دل به مددجویان خدمت می‌کنند.»
رسولی‌نژاد در پایان صحبت‌هایش در مورد ساخت مرکز نگهداری از سالمندان گفت: «یکی از خیرین نوید ساخت مرکز سالمندان را به ما داده و امیدواریم که این کار صورت بگیرد، چون در منطقه چند مرکز نگهداری از سالمندان است که تقریبا ظرفیت آنها تکمیل شده است.»
در پایان مراسم از طرف مرکز بدر نینوا و بانی خیر این مرکز، حاج غلامحسین غفاری، هدایایی به رسم یادبود به پرسنل شاغل در این مرکز اهدا شد تا تشکری باشد برای گوشه‌ای از زحمات آنهایی که برای مددجویان هم دست هستند و هم پا، هم مادر هستند و هم پدر، هم خواهر هستند و هم برادر.
به این بچه‌ها وابسته هستیم
مراسم بزرگداشت روز جهانی معلولین سال ۱۴۰۳ در حیاط مرکز بدر نینوا به پایان می‌رسد، اما قصه‌ی مددجویان و مددیاران این مرکز هنوز ادامه دارد و جریان و نبض زندگی در این مرکز هنوز می‌زند. با گروهی از پرستاران و مددیاران این مجموعه گپ و گفتگویی می‌کنم، آنها نمی‌خواهند که نامشان در این گزارش ذکر شود. به سختی یکی از آنها را راضی می‌کنم که از حس و حال و تجربه‌هایی که با آنها دارد، بگوید: «حدود ۶ ماه است که وارد این مجموعه شدم. قبلا به همراه همکارم به این مرکز آمدم که اگر از بچه‌ها خوشم آمد در اینجا کار کنم ولی الان به بچه‌ها وابسته شدم. لبخند آنها، لبخند من است. وقتی اینجا درگیر بچه‌ها هستیم، چیزهای دیگر را فراموش می‌کنیم.»
پرستار دیگری می‌گوید: «من تمام مشکلاتی که در زندگی دارم با آمدن به اینجا حل می‌شود.»
حالا پرستارها تک‌به‌تک خودشان به حرف می‌آیند و یکی بعد از دیگری صحبت می‌کنند. «حقوقی که در اینجا به ما می‌دهند خیلی کم است اما این هزینه‌ی کم آنقدر در زندگی برکت دارد که بیشتر مشکلات مالی ما را حل می‌کند.»
یکی از پرستارها قصه کربلا رفتنش و اینکه چطور یکی از بچه‌ها برایش دعا می‌کند که سفر کربلا روزی‌اش بشود، می‌گوید: «من اصلا کربلا نرفته بودم. همه‌ی خانواده کربلا رفته بودند ولی من نه. چند وقت بعد، یکی از بچه‌ها به من گفت که ان‌شالله بری کربلا. و بعد از این حرف گذرنامه‌ام آماده شد و راهی کربلا شدم.»
پرستار دیگری هم از آرزوی ماشین‌دار شدنش می‌گوید: «من آرزو داشتم که ماشین بخرم و خدا را شکر بعد از اینکه در اینجا شاغل شدم با برکت حقوقی که اینجا به ما می‌دهند، توانستم ماشین بخرم.»
معصومه دیانت یکی از مددیاران این مجموعه است و یک و سال نیم است که به مددجوها خدمت می‌کند. او می‌گوید: «من از بچگی دلم می‌خواست که مددیار بشوم و به این قشر از جامعه خدمت کنم. وقتی آرامش ندارم با وقت گذراندن با بچه‌ها به آرامش می‌رسم.»
نسرین رامک، مددیار دیگر این مجموعه، می‌گوید: «حس خیلی خوبی دارم و وقتی که موقع تحویل شیفت می‌شود همه دورمان را می‌گیرند و احوالمان را می‌پرسند و خیلی دوست‌شان دارم.»
سکینه مقیلی، مددیاری که تقریبا ۴ سال است با بدر نینوا همکاری دارد، می‌گوید: «با عشق و علاقه به این بچه‌ها خدمت می‌کنیم و وقتی یکی از مددجویان درخواستی از ما دارند با جان و دل برای او کاری می‌کنیم و وقتی مرخصی می‌رویم خیلی دلتنگ این بچه‌ها می‌شویم.»
لیلا آگین از قدیمی‌های این مرکز می‌گوید: «حسی که ما به بچه‌ها داریم وصف‌شدنی نیست و چیزی نیست که قابل بیان باشد و فقط باید حسش کنید و وقتی از آنها دور می‌شویم دلتنگ آنها می‌شویم و هر وقت که مرخصی می‌گیرم ناراحت می‌شوم که از بچه‌ها دور شدم.»
نرگس پورشمسی، یکی از دو آشپز این مجموعه، بیش از یک سال است که برای مددجویان آشپزی می‌کند. او می‌گوید: «با عشق و علاقه برای آنها آشپزی می‌کنیم و همه‌ی سختی‌های کار با عشق و علاقه‌ای که به بچه‌ها داریم آسان می‌شود.»
کار داوطلبانه برای مددجویان
فاطمه عظیمی، مدیر مرکز بدر نینوا، از همشهریان گراشی دعوت می‌کند که به مهمان‌های گراش در مرکز بدرنینوا سر بزنند و با مددجویان مرکز دیدار داشته باشند. گراشی‌هایی هستند که به صورت منظم به این مرکز می‌روند. خانم عظیمی می‌گوید: «ما کسی را داریم که هفتگی به صورت داوطلبانه برای مددجویان کیکی می‌پزد و برای آنها می‌آورد و حتی آرایشگرهایی هم داریم که برای کوتاهی موی بچه‌ها با ما همکاری می‌کنند.»
راضیه فرهادی، مدیر سالن آرایشگاه هدیه، به همراه همکارش خانم سلیمانی از جمله کسانی هستند که داوطلبانه برای بچه‌ها قدمی برمی‌دارند و هر چند وقت یک بار به مرکز سری می‌زنند و با جادوی قیچی و شانه دل مددجویان را شاد می‌کنند.
قصه‌های این مرکز و صحبت پرسنل و آنهایی که داوطلبانه برای کمک به بدر نینوا می‌آیند، با تمام جریان‌های عاشقانه‌ی مددجویان، پرسنل و دیگران تمامی ندارد. در روزگاری که عنصر آرامش، عشق و علاقه کمیاب و تقریباً نایاب است، می‌توان آن را در معدن بدر نینوا یافت.
