هفت‌برکه – سمیه کشوری: جیا لینگ کمدین، طراح، بازیگر سینما، تهیه‌کننده و کارگردان چینی است که در سال ۲۰۰۳ از آکادمی مرکزی درام فارغ‌التحصیل شد. او پس از حضور در جشنواره بهار ۲۰۱۰ به عنوان یک مجری کمدی به شهرت رسید و در ادامه بسیار محبوب تبدیل شد. لینگ بعدها شرکت خود Big Bowl Entertainment را در سال ۲۰۱۶ با همکاران کمدین خود تأسیس کرد.
جیا لینگ در سال ۲۰۲۱، اولین فیلم خود به نام «سلام، مامان» را به یاد مادر مرحومش و اقتباس از طرح کمدی او در سال ۲۰۱۶ به همین نام، نویسندگی، کارگردانی و بازیگری کرد که در جشنواره بهار چین منتشر شد. این فیلم که از تجربیات خود کارگردان اقتباس شده است، داستانی عمیقاً احساسی درباره‌ی لینگ جیا و مادرش (که در ۱۹ سالگی لینگ جیا درگذشت) را روایت می‌کند. این فیلم با درآمد بالای ۵.۳ میلیارد یوان باکس‌آفیس به دومین فیلم پرفروش تمام دوران در چین تبدیل شد؛ و او را تبدیل به پردرآمدترین کارگردان زن کرد.
در نیمه‌ی دوم سال ۲۰۲۲، جیا لینگ برای بیش از یک سال در ساخت دومین فیلم کارگردانی خود، یعنی YOLO، که بازسازی فیلم ژاپنی ۱۰۰ Yen Love در سال ۲۰۱۴ بود، به طور کامل از دید عموم ناپدید شد. در آماده‌سازی برای این نقش، او ابتدا ۲۰ کیلوگرم (۴۴ پوند) وزن اضافه کرد و سپس بیش از ۵۰ کیلوگرم (۱۱۰ پوند) از طریق تمرینات بوکس تحت نظارت وزن کم کرد. این فیلم در طول فصل جشنواره بهار ۲۰۲۴ منتشر شد. YOLO با فروش ۴۷۹.۵ میلیون دلاری در سراسر جهان، هفتمین فیلم پرفروش سال ۲۰۲۴ و پرفروش‌ترین فیلم چینی در سال ۲۰۲۴ شد. در ۹ فوریه ۲۰۲۴، گزارش شد که Sony Pictures حقوق توزیع بین‌المللی فیلم را به دست آورده است. سپس این فیلم در ۲۱ مارس ۲۰۲۴ در سنگاپور و مالزی منتشر شد.
فقط یک بار زندگی می‌کنین
به عبارت دیگر YOLO مخفف چهار کلمه‌ی You Only Live Once، به این معنی که: «شما فقط یک بار زندگی می‌کنید»، یک فیلم کمدی-درام چینی محصول ۲۰۲۴ به کارگردانی جیا لینگ و با بازی خودِ او است. این فیلم داستان زنی به نام دو لیینگ را روایت می‌کند که سال‌ها در خانه مانده است. او پس از طرد شدن و ملاقات با مربی بوکس هائو کان، با چالش‌هایی درباره‌ی خود روبرو می‌شود.
به گفته‌ی جیا لینگ، فیلمبرداری این فیلم بیش از یک سال طول کشید زیرا پنج بار فیلمبرداری شده است. یکی از دلایل او این بود که می‌خواست به شکلی برسد که «مانند یک بوکسور» شود.
خیلی‌ها معتقدند «یولو» به‌عنوان یک بازسازی، چیزی از نسخه اصلی کم ندارد. بومی‌سازی فیلم بسیار موفق است، چه در لحن، چه تنظیمات و چه طرح. از طرفی فیلم با ظرافت و دقیق فیلمبرداری شده است. همه‌ی شخصیت‌های شاخص فیلم پویا هستند.گویی هر شخصیت دارای عمق، نقاط قوت و ضعف خود است. هیچ‌کس در این فیلم کامل نیست، اما هیچ‌یک از آن‌ها نقصِ زننده یا سیاه ندارند.
خودت را پیدا کن
جیا لینگ کمدی و احساسات را در هم می‌آمیزد که باعث می‌شود شما بخندید و سپس گریه کنید. هسته‌ی اصلی فیلم این است که چگونه فردی با شخصیت درونگرا و تمایلات افسردگی به‌تدریج از طریق برخورد با دیگران و جامعه، گزاره‌ی وجودی خود را پیدا می‌کند.
بوکس و کاهش وزن تبدیل در این فیلم به سطحی‌ترین نمادها شده‌اند، اما با این وجود، چیزی که در آن مهم است تصمیم شخصیت است، حالا آن تصمیم هر چه که باشد. زنِ فیلم سخت کار می‌کند ولی اخلاص و مهربانی خود را حفظ می‌کند.
مخاطب به‌عنوان یک قاضی درد و کشمکش‌های خود کارگردان را از طریق شخصیت‌پردازی لیینگ (بازیگر زن) احساس می‌کند. بررسی این فیلم نیز بدون اشاره به فداکاری و تحولی که شخصاً جیا لینگ در یک سال پشت سر گذاشت تا دیدگاه کارگردانی خود را به واقعیت تبدیل کند، کامل نمی‌شود. البته دیدن بازیگران مشهور هالیوودی که ظاهر فیزیکی خود را برای یک نقش تغییر می‌دهند، غیرمعمول نیست، ولی هیچ‌یک از این دگرگونی‌ها نمی‌تواند با آنچه لیینگ پشت سر گذاشته است، مطابقت داشته باشد. این فیلم در به تصویر کشیدن دگرگونی لیینگ، چه از نظر فیزیکی و چه از نظر احساسی، کار استثنایی‌ای انجام داده است.
این فیلم همچنین به درگیری‌های انسانی در زندگی روزمره‌ی ما می‌پردازد و رشد و شجاعت برای بخشیدن کسانی را که جنبه‌های تاریک‌تر طبیعت انسان را تجسم می‌دهند، نشان می‌دهد. این ویژگی درباره‌ی تمرکز بر قدرت درونی و آرامش نیز است. روایت زنی که چگونه چندین سال از زندگی دردناک و ضعیف خود را شکست و به انسان بهتری تبدیل شد. روایتی که به طور جهانی طنین‌انداز می‌شود و به مبارزاتی می‌پردازد که مردم عادی هر روز بدون توجه به کشور یا فرهنگشان با آن مواجه می‌شوند. به عبارت دیگر داستان فیلم، داستان همه‌ی ما انسان‌ها در هر نقطه‌ای از جهان است. داستانی که می‌گوید وقتی نوبت به تبدیل شدن به نسخه بهتری از خود می‌شوید، همیشه برنده هستید. حتی اگر آن برنده شدن نمود بیرونی نداشته باشد.
یولو همان‌طور که از نامش پیداست، یادآوریی واضحی است که شما فقط یک بار زندگی می‌کنید، اما اگر آن را درست انجام دهید، همان یک بار کافی است. از جهاتی یادآور تلخی است که زندگی برای پشیمانی بسیار کوتاه است و اینکه پیگیری رویاها، هر چقدر هم که دلهره‌آور باشد، چیزی است که به زندگی غنا و معنا می‌بخشد. داستان لیینگ قدرتمندی و ظرفیت روح انسان برای رشد و تحول را نشان می‌دهد. چیزی که ما انسان‌ها در روندِ کش‌دارِ زندگی فراموش می‌کنیم. ولی مطلبی که موقع دیدن فیلم باید در نظرگرفت این است که فیلم قطعاً چیزی فراتر از کاهش وزن است؛ و هسته‌ی اصلی در مورد خودآشتی است. بنابراین یولو هم فیلمی بسیار تاثیرگذار است هم دلگرم‌کننده. این فیلم حتی پایان خوش را دستخوش حس و حال دیگری می‌کند. چون یولو یک فیلم متفاوت ولی واقعی است.
نه فقط برای زنان، نه در مورد کاهش وزن
گویا این فیلم در چین توسط مردان نمره‌ی کمی دریافت کرده است. ولی این فیلم را باید فارغ از هرگونه نگاه فمنیستی دید. به عبارتی این فیلم فقط برای زنان نیست گر چه راوی آن و شخصیت اصلی فیلم زنی آسیب‌دیده است. یولو فیلمی است که شما را تشویق می‌کند و به شما قدرت می‌دهد تا بهترین نسخه‌ی خود باشید، همین.
گروهی دیگر ادعا می‌کنند که این یک فیلم نوعی بازاریابی در مورد کاهش وزن است. این نوع نگاه وقتی اتفاق می‌افتد که فیلم را بدون توجه به مضامین عمیق‌تر و تأثیرات احساسی آن ببنیم. شاید در ظاهر فیلم مشکل شخصیت اصلی چاقی و شرمساری او از بدنش است ولی جریان اصلی فیلم، نداشتن رویا و هدف زندگی شخصیت است که در نهایت از او زنی می‌سازد که کارش خوردن و خوابیدن است. در سکانس طلایی فیلم جایی که زن در برابر بینندگان می‌گوید: «من با مردم مهربون بودم ولی بیشتر آسیب دیدم. بنابراین کمتر حرف زدم» ما متوجه می‌شویم زن فقط تصمیم گرفته شبیه آن آدم‌ها نشود. ولی وقتی در ادامه تصمیمِ دیگری می‌گیرد پایش می‌ایستد. طوری که خودِ واقعی اش را از درون خود بیرون بکشد.
وقتی فیلم تمام شد، آن را خاموش نکنید. در تیتراژ فیلم، دوست‌داشتنی‌ترین داستان اتفاق می‌افتد. گویی در تیتراژ پایانی شما با روایت واقعیِ یگری روبرو می شوید! حتی شاید «پشت صحنه» یا مستندی که می‌توانست از زندگی واقعی بازیگر زن بسازند، بسیار تکان‌دهنده‌تر و تاثیرگذارتر از خود فیلم به نظر بیاید. گویی این فیلم در آخر به گونه‌ای دیگر حرف‌های تکان‌دهنده‌ای برای گفتن دارد که در نهایت و در تیتراژ به وضوح به ما نشان می‌دهد. طوری که می‌توان گفت آفرین به بازیگر/کارگردان برای شجاعت و تعهدش به هنرش. واضح است که فیلم یک داستان بسیار شخصی برای جیا لینگ است، قسمتی از زندگی‌اش که بدون شک زیبا و تاثیرگذار است.
در آخر اینکه فیلم یولو از آن نوع فیلم‌های پاپ‌کورنی نیست که نیمی از صحنه‌ها را روز بعد فراموش کنید. فیلم یولو شما را تشویق می‌کند، امید می‌دهد ولی در کنارش یادآوری می‌کند وقتی زمین خوردی، دنیای اطرافت به تو کمک نمی‌کند که دوباره روی پاهایت بایستی، بلکه تنها خودت می‌مانی و بس. همان‌طور که افلاطون نیز قرن‌ها پیش گفته است «اولین و بزرگترین پیروزی تسخیر خود است».
من این فیلم را به همه توصیه می‌کنم. چون این فیلم تو را به چالش می‌کشد که آیا می‌توانی در شمایل همان آدم معمولی، عظمتِ درون را در زندگی معمولیِ خودت پیدا کنی؟
موسیقی
در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴، یک آهنگ از موسیقی متن، «همه چیز به وقتش می‌آید» در کنار موزیک ویدیوی آن منتشر شد. در این موزیک ویدیو، جیا لینگ در حال اجرای یک دوئت (دونفری خواندنی) با خود نشان داده شده است: قبل از کاهش وزن و بعد از کاهش وزن.
