هفت‌برکه: شعبه‌ی اصلی خانواده‌ی مهرابیها در ناساگ هستند، اما خانواده‌ی کوچکتری هم داریم که پشت استادیوم و خیابان شهیدان محقق خانه دارند. این دو مهرابیها نسبت فامیلی‌ای با هم ندارند. هرچند این خانواده هم در شناسنامه‌شان مهرابی هستند، اما ریشه‌ی آنها را که بگیری به «بهرامی» می‌رسد، حالا چرا و چگونه‌اش را دقیق نمی‌دانیم. ادامه‌ی قصه‌ی فامیلیِ این خانواده را از زبان یکی از آنها بشنویم.
عبدالرضا مهرابی می‌گوید: «فکر کنم فامیل ما از اول بهرامی بوده، چون پدر پدربزرگم اسمش بهرام بوده است. ولی بعدها بر اثر اشتباه یا جابجایی نقطه‌ها شده مهرابی. و جالب‌تر از آن اینجاست که پدرم و دو برادرش هر کدام فامیلی متفاوتی دارند: مهرابی، بهرامی و سهرابی.»
البته این سه برادر، دو خواهر هم دارند که نام خانوادگی هر دوی آنها بهرامی است. مصیب با شهرت مَش مُصَب پدر این پنج نفر است: مشهدی غلام، حاج صفر، حاج احمد، بیگم، شهربانو. از این پنج فرزند، مشهدی غلام، حاج احمد و بیگم به رحمت خدا رفته‌اند.
حاج صفر با پنج پسر و پنج دختر در شاخه‌ی مهرابی، مرحوم حاج احمد با دو دختر و چهار پسرش در شاخه‌ی سهرابی و مشهدی غلام با دو دختر و یک پسرش، شهربانو و بیگم در شاخه‌ی بهرامی هستند. شهربانو همسر مشهدی حبیب صحراگرد فرد که هر دو در قید حیات هستند و بیگم که همسر حاج محمد پورمحمد است، هر دو به رحمت خدا رفته‌اند.
عبدالرضا مهرابی از خانه‌ی پدربزرگش برایمان می‌گوید: «خانه قدیمی پدربزرگم هنوز در خاطراتم هست؛ در یکی از کوچه‌های پشت مسجد صاحب‌الزمان(ع) که به وسیله یک دالان باریک به حیاط می‌رسید.»
او می‌گوید: «عکسی از پدربزرگم ندارم اما این عکس مادربزرگم با نوه‌هایش است. از چپ به ترتیب عباس صحراگرد فرد (نوه دختری)، محمدرضا سهرابی (نوه پسری)، عبدالرضا مهرابی (نوه پسری)، رحمت صحراگرد فرد (نوه دختری)، محمود مهرابی (نوه پسری) و در بغل مادربزرگم، عبدالحسین مهرابی (نوه پسری) هستند.»
هفت‌برکه: در پرونده‌ی #ثبت_احوال، تاکنون قصه‌ی چند فامیلی از جمله بلبل، نوبهار، سیاح و نیکخو را منتشر کرده‌ایم و اکنون هم مهرابی برایمان نوشته است. این پرونده را با هشتگ #فامیلینیا در رسانه‌های هفت‌برکه بخوانید. شما هم اگر قصه‌ی نام خانوادگی‌تان را شنیده‌اید، برای هفت‌برکه بنویسید.