هفت‌برکه : تجربه موفق اجماع انتخابات ۹۸ در گراش و راهیابی حسین‌زاده جوان به مجلس باعث شد، اجماع پرتکرارترین واژه در خبرهای انتخاباتی مجلس دوازدهم باشد.
در انتخابات سال ۱۴۰۲ فشار افکار عمومی شهرهای مختلف به سمت شوراهای شهر بود تا با مدیریت نامزدهای ثبت‌نامی شانس شهر خود را برای فرستادن نماینده به مجلس افزایش دهند. در غیاب احزاب، نهادهای سیاسی و ائتلاف‌ها در نهایت هر کدام از شوراهای شهر به شیوه خاص خود نامزدی را به مردم معرفی کردد.
گراش : اجماع در یک جمع بسته
مسیر اجماع انتخاباتی در این دوره ساده‌تر از دوره قبل بود. با عدم حضور حسین حسین‌زاده نماینده فعلی و حسین حسین‌شیری نامزد مطرح دوره‌های گذشته، راه برای چهره‌های جدید باز شد. بیشتر نامزدهای گراش با پیشنهاد شورا برای ثبت‌نام پیش قدم و بعد هم با درخواست شورای شهر کنار رفتند.
کناره‌گیری ناصری و حسن‌نژاد با مذاکره محقق شد اما برای علی عظیمی به نسبت کار پیچیده‌تر بود. بعد از یک جلسه عمومی و چند جلسه خصوصی در نهایت ۵ نفر عضو شورا به همراه ۴ معتمد مورد تایید دو نامزد به صورت وزنی- درصدی رای گیری کردند. یعنی هر کدام از این افراد رای خود را بین دو نامزد به میزان دلخواه تقسیم کردند. دو شب بعد با برگزاری یک جلسه عمومی علی عظیمی نیز کنار رفت تا شورای شهر گراش قاسم فرسوده را به عنوان نامزد اجماع گراش معرفی کند.
سپاده و دژآباد دو نامزد غیرگراشی، شهرستان گراش اما مسیر متفاوتی رفتند. سپاده که دوره قبل به نفع حسین‌زاده کنار رفته بود، این بار در همایش طرفداران بروجردی به نفع او کنار رفت هر چند تعداد از اعضای روستاهای بخش مرکزی گراش از فرسوده حمایت کردند. دژآباد هم که سابقه ۱۵ سال سکونت در گراش را دارد ترجیح داد فعالیت‌های انتخاباتی خود را در زادگاهش عمادده متمرکز کند.
بیرم : ادعای یک اجماع علمی
از همان روز اول که عکس سه نفره نامزدهای تایید صلاحیت شده بیرم منتشر شد مشخص بود که این شهر این بار جدی‌تر در رقابت حضور دارد.
شاهرخیان خروجی اجماع بیرم در مورد فرآیند اجماع به هفت‌برکه گفت: «آمدیم هر کدام برنامه‌هایمان را ارئه دادیم. در شورای شهر و شورای بخش اعضای گروه ده نفره که شامل ۵ نفر شورای بخش و ۵ نفر شورای شهر بودند، ۴ جلسه برگزار کردیم. و بعد بر اساس برنامه‌ها، سوابق ، تخصص، قدرت سخنوری، سابقه اجرایی در حوزه مرتبط، مقیاس بندی انجام شد و به نامزدها امتیاز داده شد.»
شاهرخیان معتقد است: «این خیلی برای ما مهم است تنها شهری که اجماع آن بر اساس موازین علمی و مقیاس‌بندی پیش رفت بیرم بود. گراش و لار بر اساس اهرم‌های زور و فشار و در فضای امنیتی کار را پیش بردند. و در فضای امنیتی می‌خواهند اجماع را ایجاد کنند. هیچ کاندیدی با رضایت خودش خارج نشده ولی در بیرم ما برای پیشرفت منطقه اجماع کردیم و برنامه بر اساس موازین علمی پیش رفت. این تفاوت ما را در اجماع، شما که رسانه ی بی‌طرف هستید، بنویسید تا در سالهای بعد اگر قرار است اجماعی صورت بگیرد بر اساس رویه ای که بیرم طی کرد، پیش رود. مردم می‌خواهند زور و فشار نباشد. بیرم تفاوتش با بقیه شهرها این است.))
علی ملک پور دیگر نامزد بیرم می‌گوید: «ما به نفع آقای شاهرخیان کناره‌گیری نکردیم ما به نفع منطقه اجماع کردیم. ما به نفع آقای شاهرخیان اجماع کردیم که برنامه‌های ما را آقای شاهرخیان پیاده کنند و در این مسیر او را همراهی کردیم.))
بیرم برای اجماع منطقه‌ای نیز گام برداشت ولی این ایده که هر دوره مطرح می‌شود این بار هم به جایی نرسید ملک‌پور می‌گوید: « داریم با گراش هم رایزنی می‌کنیم که بیایند و این دوره واقعا با بیرم اجماع کنند مثل دوره قبل که آقای فردوسی کار را خراب کرد آقای فرسوده کار را خراب نکند. اگر مردم می‌خواهند روی یک کاندیدا اجماع کنند، به نظر من بهترین گزینه و با برنامه‌ترین کاندیدا آقای شاهرخیان است. رقیب بنده است ولی انصافا ایشان دارای برنامه و تخصص و هدفمند و بی طرف نسبت به مسائل هستند.»
تیم بیرمی‌ها هم به بروجردی و هم فرسوده پیشنهاد مناظره دادند که هیچ کدام با پاسخی از سمت مقابل روبه‌رو نشد: «من پیشنهاد دادم به آقای فرسوده و دوستانشان که بیایید یک مناظره بگذارید بین آقای فرسوده و شاهرخیان. اگر واقعا دنبال کاندیدای اصلح هستید، دست از تعصب گراشی بودن بردارید هر کدام که مردم انتخاب کردند او بماند و یکی دیگر برود کنار.»
البته صداقت و ملک‌پور تا روز آخر برای انصراف صبر کردند تا آماده هر احتمالی باشند اما در نهایت شاهرخیان تنها نامزد بیرم در روز انتخابات خواهد بود.
لار : اجماع‌سازان چه کسانی هستند؟
اجماع لار با اجماع شهرهای دیگر متفاوت است. به دلیل سبد رای بالا ممکن است چند نامزد لاری در انتخابات حضور داشته باشند اما مرجعی باید نامزد اصلی را معرفی کند. در نهایت شورای شهر لار، ۸ اسفندماه بروجردی را با رای هر ۷ عضو به عنوان «نامزد اجماع لار» معرفی کرد.
فرآیند اجماع لار در پشت درهای بسته پیگیری شد. شورای شهر لار از این افراد به نام «اجماع‌سازان» نام برد اما نام آن‌ها مشخص نشد. در نهایت این اجماع‌سازان موفق شدند ۴ نفر از شهر لار و سه نفر از شهرهای دیگر را به حمایت از بروجردی وادارند و با بیانیه شورای شهر در نهایت «بروجردی» را مشخصا به عنوان نامزد اصلی شهر لار معرفی کنند.
تاکید بر اجماع به حدی بود که پس از کناره‌گیری حسین پرویز به نفع بروجردی، از عنوان «اجماع لار و لطیفی» استفاده شد.
در همین فرآیند مبهم مشخص نشد که چرا «ابوطالب روئنیا» کنار نرفت اما تبلیغاتی هم نداشت؟ عبدالرحیم مقیمی نیز بر خلاف عرف اجماع لار، نه به نفع بروجردی، که به نفع وحدت در شهر لار، کناره‌گیری کرد.
عبدالحمید فاطمیون تنها روحانی حاضر در انتخابات دیگر نامزد باقی‌مانده است که بیش از اجماع شهر لار به اجماع سیاسی شانا «شورای ائتلاف نیروهای انقلاب» معترض بود.
اوز: یک بیانیه از سخنگو
شهر اوز که پس ۴۰ سال داشتن نامزد در انتخابات را تجربه می‌کرد به دنبال این بود که بتواند آرا یک پارچه اهل سنت را به دست بیاورد. اما به نظر می‌رسد مذاکرات به کناره‌گیری یعقوب صالحی عضو شورای پنجم محلچه به نتیجه نرسید تا در نهایت سارا وحدانی سخنگوی شورای شهر اوز در بیانیه‌ای حمایت شورای اسلامی شهر اوز از مهران عسکری را اعلام کند. شورای شهر اوز این تصمیم برای حمایت قاطع را «پس از مشورت با بزرگان و معتمدان شهر و روستا» گرفته است.
در نهایت مهران عسکری از شهر اوز و یعقوب صالحی از شهرستان اوز در رقابت حضور دارند.
خنج: ۱ + ۱
خنج با سه نامزد تایید صلاحیت شده انتخابات را شروع کرد و جلساتی با عنوان «هم‌اندیشی برای اجماع آرایی واحد» برگزار می‌شد به نظر می‌رسید که نگاه شورای شهر خنج به سمت وحید هادی‌پور است و شورای شهر پیش از آغاز تبلیغات انتخاباتی به نفع هادی‌پور اطلاعیه داد. هر چند یوسف بادپا بعد از مدتی مقاومت در نهایت به نفع هادی‌پور کنار رفت اما حبیب‌الله مقصودی در گود رقابت ماند تا وزن نامزدهای خنج پای صندوق رای مشخص شود.
اجماع چرا و چگونه؟
انتخابات در حوزه انتخابیه لارستان، خنج، گراش، اوز و جویم بر اساس معیارهای منطقه‌ای و قومی است به همین علت نامزد بیش از هر چیز به نام شهر زادگاه یا اقامت‌گاه خود شناخته می‌شوند نه گرایش سیاسی یا حزبی.
حضور حسین‌زاده به عنوان خروجی اجماع نیز تمایل نامزدها برای از بین بردن رقابت درون شهری و تمرکز بر رقابت بر نامزدهای شهرهای دیگر را افزایش داده بود. اما اجماع بدون یک ساز وکار و داشتن گروه‌های مرجع کار بسیار سختی است.