هفت‌برکه: کلیدواژه‌ی پنجمین جشنواره نمایش کل گراش را می‌توان «اصرار بر استمرار» دانست. پس از تعطیلی جشنواره در سال گذشته و دو بار تعویق جشنواره امسال، برگزارکنندگان جشنواره هیچ تمایلی نداشتند که این چراغ نیم‌سوز هنر نمایش در گراش به خاموشی برود. شش اجرا از چهار نمایش و یک کارگاه علمی در دو روز، ۱۵ و ۱۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۲، بضاعتی بود که دبیر جشنواره آن را مصداق سرخ نگه داشتن گونه با سیلی دانست.
وقتی سجاد فتحی، رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گراش و دبیر این دوره از جشنواره، در مراسم بسیار کوتاه افتتاحیه جلوی سن سینما فرهنگ ایستاد، سخنش را اینگونه شروع کرد: «من می‌خواستم از همان جایی با شما سخن بگویم که پارسال، خبر تعطیلی جشنواره را به شما اعلام کردم. رویش جوانه ناگزیر است.» در این انتخاب فتحی، تصادف جالب دیگری نیز نهفته بود: سال گذشته خبر تعطیلی جشنواره وقتی اعلام شد که یک گروه نمایشی از خنج روی صحنه آماده اجرا بود؛ و امسال نیز پشت سر فتحی، گروه نمایشی دیگری از خنج برای اجرا آماده می‌شد. کارگردان و نویسنده‌ی هر دو نمایش نیز مجتبی حسینی قیری بود، پارسال «مرز» و امسال «نیاز».
این تصادف را وقتی در کنار نقش پررنگ سید محمد شریفی، کارگردان و نویسنده‌ی پیشکسوت و شناخته‌شده‌ی لار، در راه افتادن چرخ این جشنواره بگذاریم، خاصیت عجیب هنر در ایجاد همدلی هنری و همبستگی اجتماعی نمایان‌تر می‌شود. شریفی دو نمایش حاضر در این جشنواره را کارگردانی کرده بود («سهراب‌کشی» و «عشق پیری») و یک نمایش را هم نوشته بود (نمایش «بوی دریا»).
رییس اداره فرهنگ و ارشاد گراش و دبیر جشنواره بر همین نکته دست گذاشت: «وظیفه‌ی اداره فرهنگ و ارشاد ایجاد شور و نشاط و امیدآفرینی است، بخصوص در وضعیت امروز. اما می‌بینیم که برگزاری جشنواره نمایش با مشکلات عجیب و غریب روبه‌رو می‌شود و شاهد تعویق سه‌باره جشنواره هستیم. اکنون هم روی خود را با سیلی سرخ نگه داشته‌ایم، چون این بضاعت در شان هنر و هنرمندان نیست.»
فتحی در مورد نمایش‌های این دوره از جشنواره نیز گفت: «دو کار در ژانر درام اجتماعی در این جشنواره به روی صحنه می‌رود که به آسیب‌های اجتماعی می‌پردازد. دو کار هم در قالب کاملا ایرانی خواهیم داشت: یک نمایش سیاه‌بازی داریم که آمیخته با رقص و موسیقی و آواز است و ماهیتش بر خنداندن مردم استوار است. و یک کار نقالی که به عنوان میراث ناملموس ایران در یونسکو ثبت شده است.»
فتحی از حامیان جشنواره، یعنی موسسه فرهنگی هنری هفت‌برکه، و شورای اسلامی شهر و شهرداری گراش تشکر کرد و در پایان صحبت‌هایش، به یکی از هنرمندان نمایش گراش اینگونه ادای دین کرد: «این جشنواره را تقدیم می‌کنیم به یکی‌یک‌دانه‌ی نمایش گراش، علی فخری.»
فخری: به برگزاری بهتر جشنواره ششم امیدواریم
علی فخری، کارگردان و بازیگر شناخته‌شده در گراش، قرار بود با گروه هنری صبا با یک نمایش درام در جشنواره پنجم حضور داشته باشد، اما این گروه مجوز حضور بر صحنه را پیدا نکرد. فخری در مراسم اختتامیه به عنوان یکی از اعضای هیات نظارت و شورای سیاست‌گزاری انجمن نمایش گراش به روی صحنه رفت تا تنها سخنران این مراسم کوتاه باشد. او گفت: «خدا را شکر می‌کنم که بعد از چند بار تعویق، جشنواره پنجم برگزار شد. هدف انجمن و اداره این بود که جشنواره هر طور که هست برگزار شود تا از رونق نیفتد. هرچند کارهایی بود که متاسفانه به دلایلی به جشنواره راه نیافت. امیدوارم سال آینده نمایش‌های بیشتری شرکت کنند. ما به برگزاری جشنواره ششم با قدرت بیشتر خوشبین هستیم.»
فخری بدون اشاره به حذف نمایش گروه خودش، گفت: «امیدوارم هنر تئاتر در این شهرستان جایگاه خودش را پیدا کند. تئاتر هنری است که مظلوم واقع شده. صحبت در مورد تئاتر گراش زیاد است، ولی من همیشه می‌گویم صحبت مهم نیست؛ ما باید پیاممان را از طریق کارهایمان ارایه بدهیم.»
تقدیر در حضور پیشکسوتان تئاتر منطقه
در مراسم کوتاه اختتامیه که روز دوشنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ برگزار شد، و همچنین در روز اول جشنواره، حضور هنرمندان و پیشکسوتان هنر نمایش از اوز و لار و خنج و قیر و کارزین مشهود بود.
مراسم اختتامیه با مداحی سالاری به مناسبت شهادت امام موسی کاظم(ع) شروع شد و پس از سخنرانی علی فخری، با تقدیر از کارگردانان نمایش‌های حاضر در جشنواره با اهدای تندیس و لوح تقدیر به پایان رسید: سید محمد شریفی برای دو نمایش «سهراب‌کشی» و «عشق پیری»، مجتبی حسینی قیری برای نمایش «نیاز»، و ماشاءالله بلبلی برای نمایش «بوی دریا».
رییس انجمن نمایش: تئاتر گراش با جشنواره کل همچنان زنده است.
محمدعلی شامحمدی، رییس انجمن نمایش گراش و مدیر عامل موسسه هفت‌برکه که یکی از برگزارکنندگان این جشنواره است، پس از مراسم اختتامیه به هفت‌برکه گفت: «تلاش می‌کنیم که در سال ۱۴۰۳ جشنواره ششم را با اعمال تغییراتی، باشکوه‌تر برگزار کنیم. برنامه‌ی ما این است که شهرستان‌های دیگر استان فارس را نیز به جشنواره دعوت کنیم. همچنین سیاست انجمن نمایش این است که چند بخش ویژه نیز به جشواره ششم اضافه شود: بخش نمایش‌های آیینی و همچنین نمایش‌های دفاع مقدس. اولین دوره جشنواره با موضوع دفاع مقدس بوده و سعی می‌کنیم این موضوع دوباره به جشنواره بازگردد. تغییراتی نیز در ترکیب شورای نظارت انجمن داشته‌ایم و امیدواریم بتوانیم در سال جدید باشکوه‌تر و با قدرت بیشتر فعالیت‌های نمایشی شهرستان را به پیش ببریم.»
شامحمدی که کارشناس ارشد ادبیات نمایشی است و از اسفند ۱۳۹۷ تاکنون به مدت ۵ سال مسئولیت انجمن نمایش شهرستان گراش را به عهده دارد، تاریخچه‌ی جشنواره را نیز مرور کرد: «کلید جشنواره در شهریور ۱۳۸۵ با چند اثر دانش‌آموزی و دفاع مقدس زده شد. دوره دوم با وقفه‌ای چندساله در تیرماه ۱۳۸۹ با مشارکت گروه‌هایی از لار و گراش برگزار شد. باز هم پس از وقفه‌ای چندساله، در اسفندماه ۱۴۰۰ سومین دوره با تلاش زیاد به راه افتاد. دوره چهارم در اسفند ۱۴۰۱ با تعطیلی مواجه شد و امسال نیز با تلاش و رایزنی زیاد موفق به برگزاری جشنواره شدیم.»
رییس انجمن نمایش در انتها گفت: «متاسفانه در دوران کرونا و بعد از آن، هنر تئاتر در شهرستان‌ها کم‌رونق شد. پیش از این در لامرد و قیر و کارزین و لارستان و جهرم، حمایت‌هایی بود و جشنواره‌هایی داشتیم، ولی بعد از کرونا، فقط در گراش جشنواره برگزار می‌شود. تلاش ما این است که چراغ این جشنواره را روشن نگه داریم و آن را هر سال پرنورتر از سال قبل کنیم. چون تئاتر گراش با جشنواره کل همچنان زنده است.»
معرفی چهار نمایش اجراشده در ششمین دوره جشنواره نمایش کل و عکس‌های بیشتر از این نمایش‌ها را در این صفحه بخوانید.
عکس‌های سهیلا نوروزپور و غزاله شوری را از مراسم و نمایش‌های اجراشده در ادامه ببینید.
مراسم اختتامیه
نمایش سهراب‌کشی با اجرای سید محمد شریفی از لار
نمایش عشق پیری به کارگردانی سید محمد شریفی از لار
نمایش نیاز به کارگردانی مجتبی حسینی قیری از خنج
نمایش بوی دریا به کارگردانی ماشاالله بلبلی از گراش
کارگاه خوانش نمایشنامه با مسعود غفوری
