هفت برکه: نمایشگاه کوبیسم دانش‌آموزی با ارائه ۳۲ اثر در نگارخانه پردیس پارک شهر برگزار شد. این نمایشگاه چهاردهم اسفند ماه افتتاح شد و فردا ۱۷ اسفند ماه آخرین مهلت بازدید از این نمایشگاه است.
به گزارش هفت برکه حمیدرضا توکلی، برگزار‌کننده‌ی این نمایشگاه دانش‌آموزی و دبیر فرهنگ و هنر مدرسه سعادت و عالیان گفت:«این نمایشگاه طی چهار روز صبح‌ها از ساعت ۹ تا ۱۲ پذیرای بازدیدکنندگان بود. مدرسه‌ی سعادت و عالیان هزینه‌ی برگزاری این نمایشگاه را بدون حمایت آموزش و پرورش برعهده داشتند اما متاسفانه به دلیل مشکلات مالی امکان فعال بودن در عصر را نداشتیم.»
در این نمایشگاه قرار است نقاشی‌های حرفه‌ای را ببینید، حمید رضا توکلی، می‌گوید:«این نمایشگاه را دانش‌آموزان پایه هفتم، هشتم و نهم برپا کرده‌اند ولی سن و سال آن‌ها را نبینید شما با سر زدن به این نمایشگاه می‌توانید اثرهای حرفه‌ای این دانش‌آموزان را ببینید.ایده‌ی برگزاری این نمایشگاه را از مهر ماه داشتم و این موضوع را از همان ابتدا با دانش‌آموزان هم مطرح کردم و آموزش‌ها بر پایه‌ی خلاقیت انجام شد. تمام کارهایی که در این نمایشگاه می‌بینید طرحی ذهنی داشته و به اجرا درآمده است. طرح اولیه هر کدام از این کارها در مدرسه اجرا شده است و بعد از رسیدن به مرحله تایید نهایی، در سایز بزرگ‌تر به صورت رنگی، اجرا شده است.»
او با اشاره به این که هفت هزار طرح اولیه از دانش‌آموزان به دست او رسیده است، ادامه داد:«از بین هفت هزار اتودی که بچه‌ها ارسال کردند، ۱۰۵ اثر منتخب نمایشگاهی شد و ۶۰ اثر کامل و نهایی نیز برای نمایشگاه انتخاب شد که قرار شد طی دو نمایشگاه در معرض دید علاقه‌مندان به هنر قرار گیرند. در این نمایشگاه شما ۳۲ اثر را می‌توانید ببینید. نکته‌ی که باید به آن توجه کرد این است که این حجم از طرح‌های اولیه ارسال شده نشان می‌دهد طی این ۴ ماه هر دانش‌آموز بین ۴۰ تا ۵۰ طرح زده است و این گواه آن است که همه‌ی این دانش‌آموزان استعداد دارند فقط باید به کار گرفته شود وقتی در مسیر می‌افتند خود دانش‌آموز هم متوجه می‌شود که استعداد دارد فقط یا به واسطه مشغله یا به خاطر این که کمتر به آن پرداخته شده از آن غافل شده است.»
توکلی با بیان این که کشف استعداد دانش‌آموزان به خیلی از عوامل بستگی دارد، گفت:«در مرحله اول من باید سواد آن کار را داشته باشم تا سواد لازم را نداشته باشم نمی‌توانم به دانش‌آموزم به شیوه‌ی مناسب آموزش دهم که برای آن‌ها قابل درک باشد. اما من معلم تا یک مرحله‌ای بیشتر نمی‌توانیم این دانش‌آموزان را هدایت کنیم بخش دیگر برمی‌گردد به مدیریت مدارس، معاونین مدارس و آموزش و پرورش، من طی این سال‌ها از زمان آقای مهروری تا به امروز که آقای فرجی هستند هیچ همتی از هیچ کدام از عزیزان ندیدم. فقدان فضای آموزش و زیرساخت‌ها باعث می‌شود خیلی از این استعدادها به دست فراموشی سپرده شود. یعنی نه تنها این استعداد به ثمر نمی‌رسد بلکه از یک جایی به بعد محو می‌شود.آموزش و پرورش متاسفانه طی این سال‌ها هیچ وقت به فکر این نبودند که رشته‌های هنری را برای پسران بیاورند. یعنی ما این فقدان را داریم نه این که بگوییم نخواستند به این موضوع بپردازند در واقع هیچ وقت برای آن‌ها اهمیت نداشته است.»
او به نقش والدین در پرورش استعداد‌های بچه‌ها نیز اشاره کرد و گفت:«بر خلاف این که همه فکر می‌کنند همه چیز در مدارس اتفاق می‌افتد ولی عکس آن است ما زمان کمی را با دانش‌آموز سروکار داریم. و والدین در پرورش استعدادها خیلی موثر هستند. آن اوایل که بچه‌ها کار را شروع کرده بودند چون طرح‌ها برای برخی از والدین قابل درک نبود و هنوز کار دانش‌آموزان به سطح خوبی نرسیده بود خیلی از اولیا طرح‌ها را نگاه می‌کردند و می‌پرسیدند، این چیه؟ اما وقتی کار پیگیری می‌شود و ضعف کار گرفته می‌شود و نقاط قوت به دانش‌آموزان گفته می‌شود، اولیا هم درگیر این قضایا می‌شوند مخوصا وقتی بدانند کارشان به معرض نمایش هم درمی‌آید، ذوق و شوقی برایشان ایجاد می‌کند و متوجه می‌شوند این‌ها یک استعداد هنری دارند.»
اما اولین سوالی که برای والدین پیش می‌آید این سوال است، آیا از هنر می‌شود درآمدزایی کرد و به جایی خواهد رسید؟ توکلی در جواب به این سوال می‌گوید:«شما هر شغلی را به صورت حرفه‌ای دنبال کنید قطعا به نتیجه می‌رسید. من همیشه به بچه‌ها می‌گویم شما اگر راهنمای خوب داشته باشید به تمام خواسته‌هایی که می‌خواهید می‌رسید اما نحوه‌ی کمک گرفتن از دیگران، نوع مشاوره‌هایی که می‌گیرید و حتی شخصی که از او مشورت می‌گیرید خیلی روی روند کار تاثیر دارد.»
تجربه نشان داده برگزاری نمایشگاه در خارج از مدرسه موثرتر است، توکلی با گفتن این حرف ادامه داد:«متاسفانه در طول سال هیچ نمایشگاهی در قالب غیر مدرسه برگزار نمی‌شود. شاید در مدارس نمایشگاه‌هایی گذاشته شود ولی هیچ کدام بازخورد خاصی ندارند. زمانی بازخورد خواهد داشت که بیاییم خارج از فضای مدرسه، اثرها را به نمایش بگذاریم. و سطح برگزاری و چیدمان این نمایشگاه نیز باید به صورت حرفه‌ای باشد چون معمولا برای نمایشگاه دانش‌آموزی،چیدمان ساده‌‌ای انتخاب می‌شود. و همچنین خوب است دانش‌آموزان را با جشنواره‌ها آشنا کنیم و آن‌ها را تشویق کنیم که، اثرهای خوب به جشنواره‌ها راه می‌یابند. ولی این اتفاقات معمولا در مدارس رخ نمی‌دهد .چرا؟ چون شاکله کار را نمی‌دانند و تخصصشان این نیست. ما فقدان متخصص داریم.»
او در مورد دلیل انتخاب کوبیسم به عنوان سبک اثرهای این نمایشگاه گفت:«درک سبک کوبیسم معمولا برای دانش‌آموزان بهتر است. در این سبک ما چهره‌ها و اشکال و تصاویر را به نوعی می‌بینیم که وجه دیگر آن هم مشخص باشد از طرفی نقاشی با فرم‌های هندسی برای دانش‌آموز قابل هضم‌تر است. اکثر نقاشی‌های این نمایشگاه چهره انسان هستند و به صورت فیگور کامل نیست.»
«می‌خواستم به بچه‌ها بگویم که هنر فقط همان چیزی که در کتاب هست، نیست» توکلی با گفتن این حرف ادامه داد:«هدف اصلی من از برگزاری این نمایشگاه، تشویق دانش‌آموزان بود. این که این را بدانند هنر فقط همان چیزی که در کتاب‌ها هست، نیست. هنر را می‌توان طور دیگری هم جلوه داد این که نشان دهم دانش‌آموزان استعداد دارند اما نیاز به هدایت شدن دارند. من در تمام نمایشگاه‌ها حتی نمایشگاه‌های خودم جایگاهی برای رده‌های سنی پایین در نظر می‌گیرم. چون کار دانش‌آموزان و رده سنی پایین کمتر دیده می‌شوند و معمولا کارهایی که دیده می‌شوند مربوط به افرادی است که به صورت تخصصی و حرفه‌ای دارند کار می‌کنند. باید نمایشگاه‌های حرفه‌ای برایشان برگزار کنیم و به دانش‌آموزان شخصیت دهیم و دانش‌آموزان را سوق دهیم به سمت هنر و هنر را برای آن‌ها معرفی کنیم.»
قولی که او برای برگزاری نمایشگاه دانش‌آموزی بعد از عید نوروز به ما می‌دهد زیاد قطعی نیست، او می‌گوید:«در تلاش هستم که نمایشگاه دیگری بعد از عید داشته باشیم اما چون کمی هزینه‌بر است، نیاز به حمایت مالی داریم در غیر این صورت امکان برگزاری نمایشگاه را نداریم.»
