دکتر علی‌اصغر خالقی : هنوز یکدیگر را ندیده‌اند، صرفا خانواده‌ها دورادور با هم آشنا هستند و حرف و گفتی محدود فی بین آن‌ها رد و بدل شده است، آنچه پیداست آقا که معمولا پسر جوانی است بیشتر از دختر، جامعه رو دیده و فرصت و شرایط حضورش در بین مردم فراهم تر بوده است ولی دختر خانم، مقید به سنت‌ها و باورها به جز نزدیکان خود، کمتر کسی رو می‌شناسد و شرایط حضورش در جامعه فراهم نبوده است، از سکنات و وجنات پیداست که کاملا محجوب و ماخوذ به حیاست.
قرار خواستگاری گذاشته می‌شود، دختر با شوقی معصومانه قدری نگران و دلواپس به نظر می‌رسد. همه فامیل‌های دور و نزدیک جمع می‌شوند، شور و هیجانی به پا می‌شود و خیلی زود و همان شب که هنوز چیزی به دار و به بار نیست به خانم علامت و برچسب نامزدی و تاهل را می‌چسبانند. گو این که که این دختر و پسر سال‌هاست با هم آشنا هستند! اما واقعیت این نیست، این‌ها تا دیروز یکدیگر را ندیده بودند و یا اگر آشنایی بوده در دنیای خانوادگی و بدون نگاهی به آینده مشترک رخ داده است. هیچ فرصتی برای درک متقابل از هم نداشته‌اند. مهمانان سرخوش از شیرینی و شاید کباب می‌روند و دو انسان در وضعیتی ناآشنا رها می‌شوند.
ساعتی بود به جز خانواده‌های بزرگ دو طرف با عکس واتساپی و استوری‌های ایسناگرام همراه با تگ و جمله‌های کلیشه‌ای سرنوشت این دو جوان در هم گره می‌خورد، گره‌ای که به سرعت چند روز زده می‌شود و آن استحکام را به زندگی‌ای به اندازه‌ی یک عمر ندارد.
قرار ملاقات و گفتگو برای دختر و پسر بیشتر می‌شود، هنوز زمان زیادی نگذشته و ابعاد شناخت به یک ماه نرسیده که هر دو متوجه می‌شوند مناسب زندگی مشترک نیستند و بهتر است که وارد زندگی مشترک نشوند و لازم است که هر کدام در فرصتی بیشتر، فرد دیگری را جستجو کنند.
پسرها معمولا این مرحله را راحت‌تر پشت سر می‌گذارند و به راحتی به سراغ گزینه‌های دیگر برای آینده می‌روند. اما دختر بیچاره می‌ماند و یک عالمه نگاه‌های تلخ و نیش‌زبان‌های تند و تیز. دختر است که باید تاوان هیاهوی آن شب که همه جمع بودند و برچسب نامزدی زده شد را پرداخت کند. اوست که متهم بی‌گناه ردیف اول است و در برابر زخم زبان‌های تند و تهمت‌های ناروا مثل ناسازگار، پرتوقع، مطلقه و… پناهی ندارد.
این پیش‌نهادی است که باید در آن تامل کرد که در مراحل ابتدایی این امر مقدس، بهتر است دعوت عمومی انجام نشود تا فرایند آشنایی و شناخت زیر نظر والدین تکامل یافته و چنانچه اوضاع بر وفق مراد بود و همه چیز به خوبی پیش رفت در صورت صلاحدید به اطلاع دیگران نیز رسانده شود. یک کار ساده که هم هراس دختران را برای تشکیل خانواده را کاهش می‌دهد و هم می‌تواند از آسیب‌های روانی احتمالی به دختران و پسران در سن ازدواج بکاهد.
* دکتر علی‌اصغر خالقی معاون پژوهشی دانشکده علوم پزشکی گراش و رییس پیشین دانشگاه علوم پزشکی فسا