خوش‌بینانه‌ترین جنبه‌‌ای که می‌شود برای سه ماه تاخیر در برگزاری نهمین جشنواره فیلم کوتاه کل تصور کرد، فیلم دیدن در هوای مطبوع و بهاری اسفندماه در گراش است.
جشنواره نهم از ساعت ۴ (و جالب این که دقیقا ساعت ۴) عصر پنج‌شنبه دهم اسفند ۱۳۹۱ با نوبت اول نمایش فیلم شروع شد. در این نوبت شش فیلم پخش شد که چهار فیلم آن فیلم‌های ویژه بخش گراش بودند. تماشاگران این نوبت نمایش، تعدادشان نسبت به نوبت شب کمتر، ولی با این حال بیشتر از حد انتظار بود. این تماشاگران نام خفقان ساخته جوان‌ترین فیلمساز جشنواره، محمدرضا خواجی را بیشتر از بقیه روی برگه رای فیلم تماشاگران نوشتند.
پنج‌شنبه شب هم نمایش فیلم‌ها بدون هیچ تاخیر و مقدمه‌ی اضافه‌ای و در حالی که هنوز صندلی‌های خالی زیادی در انتظار تماشاگران بود، ساعت هشت شروع شد. ۴ فیلم کوتاه در بخش اول به نمایش گذاشته شد، و در حین پخش فیلم‌ها تماشاگران آرام آرام صندلی‌ها را پر می‌کردند؛ در شب اول حدود ۲۰۰ نفر در سال حضور داشتند که تعداد خانم‌ها بیش از آقایان بود.
مقیمی: حرکت به سمت جشنواره کشوری کل
افتتاحیه رسمی جشنواره بعد از پخش سه فیلم در بخش داستانی و یک فیلم در بخش تجربی برگزار شد. مجری برنامه در ابتدا به مهندس قائدی، شهردار گراش و یکی از حامیان همیشگی جشنواره، ادای احترام کرد و درگذشت پدر گرامی‌اش را تسلیت گفت. بعد از این مقدمه کوتاه، علی فخری دبیر اجرایی جشنواره، بیانیه‌ی آغازین جشنواره را خواند.
علی فخری با اشاره با توجه به کم شدن بودجه جشنواره سخنان خود را با تشکر ویژه از حامیان مالی جشنواره به پایان برد.
بعد از او مقیمی، سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لارستان سخنرانی کوتاهی کرد. او از کلیه دست‌اندرکاران، مسئولین و خیرین، تقدیر و تشکر کرد و افزود: «تمامی هنرمندان و هنردوستان می‌دانند که برگزاری چنین برنامه‌هایی همتی بزرگ می‌خواهد. این جوانان هر سال برنامه‌ی خود را به صورت باشکوه‌تر از سال قبل برگزار می‌کنند که نه تنها مایه افتخار جامعه هنری استان بلکه کشور نیز می‌باشد. از خداوند بزرگ خواهان توسعه و گسترش بیشتر این برنامه و حرکت به سوی جشنواره کشوری فیلم کل هستیم.»
دکتر فتحی، رئیس شورای اسلامی شهر گراش که حامی ثابت جشنواره کل است، نیز برای خوش‌آمدگویی به مهمانان و تماشاگران به روی سن دعوت شد. بعد از مراسم افتتاحیه، بخش دوم پخش فیلم‌ها شروع شد و تماشاگران به تماشای دو فیلم داستانی، دو فیلم تجربی و یک فیلم مستند نشستند.
توکا در سکوت جاده
ساعت ۲۲:۲۱ دقیقه آنتراکتی ده دقیقه‌ای همه را به سوی شیرینی و چای داغی که خارج از سالن آماده بود دعوت می‌کرد. یکی از خانم‌ها که داشت با همراه‌اش صحبت می‌کرد می‌گفت: «از بین فیلم‌های پخش شده، «انگار صدایی می‌آید»، «سکوت جاده» و «دور معکوس» نظرش را بیشتر جلب کرده است.» و خانمی دیگر همان‌طور که داشت چای می‌نوشید می‌گفت: «به نظر می‌رسد فیلم‌های امسال نسبت به پارسال از نظر کیفیت و ساخت ضعیف‌ترند و حضور فیلم‌ها در بخش مستند از سال‌های قبل کمتر شده است.» وارد جمع دوستانه‌ی چهار، پنج نفره‌ای از خانم‌هایی شدم که گوشه‌ای از سالن ایستاده بودند. یکی از آن‌ها می‌گفت: «سالن سینما چون ویدیو پروژکتور بزرگ‌تری دارد برای فیلم دیدن مناسب‌تر است و دکور و فضای آن شور و شوق بیشتری را به آدم القا می‌کند.» اما دوست‌اش در جواب او گفت: «سالن دانشکده را ترجیح می‌دهد چون از نظر صدا و دیگر امکانات قوی‌تر است.» فیلم‌های «انگار صدایی می‌آید»، «بیرون از این»، «عبور» و «عده‌ای کنار هم» مورد توجه آن‌ها قرار گرفته بود. یکی از آقایان که دم در ورودی ایستاده بود گفت: «هنگام پخش فیلم «ایزوله»، یک آن به سلامت روانی خودم هم شک کردم! و از تاثیر‌گذاری فیلم خیلی خوشم آمد.»
اما فیلم‌هایی که بیشترین تشویق‌های تماشاگران را به خود اختصاص دادند، «دور معکوس»، «بیرون از این» (هر دو از فیلم‌سازان گراشی)، «توکا» (ساخته سجاد ایمانی، که دیگر برای تماشاگران گراشی شناخته شده است) و «ایزوله» بود. این موضوع شاید تاثیر انتشار لیست نامزدهای جشنواره در شماره قبل خبرنامه هم باشد، چون انتخاب تماشاگران با انتخاب داوران شباهت‌های زیادی یافته است.
اجرای موسیقی بار دیگر همه را به سوی سالن کشاند تا بخش سوم فیلم‌ها به نمایش گذاشته شود. دو فیلم داستانی و دو فیلم تجربی و یک فیلم در بخش میراث فرهنگی تا ساعت ۲۳:۲۲ دقیقه پایان‌بخش برنامه‌ی افتتاحیه‌ی نهمین جشنواره فیلم کوتاه کل بودند.
عکس‌های مسلم پورشمسی را از اولین شب جشنواره فیلم کوتاه کل گراش ببینید.