هفت‌برکه: «این حق یک بیمار دیالیزی نیست که با وجود داشتن ساختمانی مجهز و خیرساز برای دیالیز، همچنان در مکانی غیراستاندارد در بیمارستان، دیالیز شود.» این صحبت‌های فاطمه اسماعیل‌نژاد است؛ بیماری که نزدیک به یک سال و نیم است که مجبور به دیالیز شدن است.
به گزارش هفت‌برکه، یک سال از تاسیس مجموعه درمانی و خیرساز آبشار اندیشه می‌گذرد (+). مجموعه‌ای که با داشتن ۲۰ تخت و امکانات ساختمانی مجهز، می‌تواند جوابگوی بیماران دیالیزی منطقه باشد، اما بهره‌برداری از این ساختمان به دلایل مختلف به تعویق افتاده است. هادی هادی‌پور مدیر بیمارستان گراش می‌گوید تاخیر در راه‌اندازی به دلیل رعایت استانداردها برای نصب دستگاه‌های جدید است و این مرکز تا عید قربان یا عید غدیر به بهره‌برداری می‌رسد.
اسماعیل‌نژاد می‌گوید: «به ما می‌گویند که به خاطر شرایط خاص بیماران دیالیزی، محل دیالیز آن‌ها باید در خود بیمارستان باشد؛ در حالی که مجموعه‌ی درمانی برای بیماران دیالیزی را خارج از بیمارستان و در بخش غربی مجموعه علوم پزشکی گراش ساخته‌اند. می‌گویند بازرسینی که می‌آیند این ساختمان را برای درمان بیماران دیالیزی تایید نمی‌کنند. آیا آن موقع کسی نبود که خیر محترم را راهنمایی کند که نمی‌توان خارج از بیمارستان این مجموعه را ساخت؟ که حالا با وجود این همه هزینه و نیاز ما بیماران دیالیزی، این ساختمان بدون استفاده بماند؟ بیماران دیالیزی به خاطر وضعیتی که دارند، زیاد به سرویس بهداشتی احتیاج ندارند. چرا در این مجموعه که مختص بیماران دیالیزی ساخته شده، باید شش سرویس بهداشتی وجود داشته باشد؟ می‌شد به جای آن، این هزینه را صرف خرید دستگاه دیالیز کرد.» هادی‌پور در پاسخ معتقد است ساخت مرکز دیالیز در خارج از بیمارستان امری متداول است و مرکز جدید دارای شرایط لازم را دارد.
او می‌گوید: «چند روز پیش در عین دیالیز شدن، متاسفانه یک سوسک را دیدم که روی سقف و بالای تختی که روی آن دیالیز می‌شدم بود. با آن وضعیت، زیر دستگاه از شدت ترس می‌خواستم از جایم بلند شوم که یک پرستار با دور کردن سوسک به دادم رسید.»
نامه‌ی اعتراض و درخواست انتقال به بخش جدید
اما این همه‌ی گلایه‌های بیماران دیالیزی در گراش نیست. آن‌ها با نوشتن نامه‌ای به مدیر بیمارستان امیرالمومنین علی(ع)، از نامناسب بودن محل فعلی بخش دیالیز در بیمارستان که حدود شش سال از راه‌اندازی آن می‌گذرد (+)، گله کرده‌اند. در این نامه آمده است: «بالای شش سال از افتتاح و راه‌اندازی بخش دیالیز این بیمارستان در محل موقت می‌گذرد و با توجه به این که بیماران این بخش با بیماران بخش‌های دیگر و افراد عادی فرق داشته و به اصطلاح در شمار بیماران خاص محسوب می‌گردند و این بیماران فاقد هرگونه سیستم ایمنی و دفاعی بدن بوده و کوچکترین میکروب و ویروس برای این بیماران مشکل‌ساز خواهد بود و همچنین این بیماران در زمان دیالیز بالای چهار ساعت در زیر دستگاه و در شرایط خیلی بد روحی و جسمی قرار می‌گیرند، مکان غیر استاندارد بخش دیالیز، مزید علت این درد و آلام است.»
در ادامه‌ی این نامه، مشکلات بیماری دیالیزی در بخش موقت دیالیز در بیمارستان، لیست شده است: «کوچک بودن بخش و عدم استانداردهای لازم، نبود هیچ نوع سیستم تهویه هوا با توجه به وجود ویروس کرونا و اشتراک نیروی خدماتی با بخش تنفسی، اختصاص و انتخاب بدترین، تاریک‌ترین، خفه‌ترین، کوچکترین و بی‌هواترین مکان بیمارستان برای بخش بیماران دیالیزی، نبود پنجره جهت تهویه و ورود هوای طبیعی و پاک با وجود ویروس کرونا، نزدیک هم قرار داشتن به صورت غیر استاندارد تخت بیماران و دستگاه‌های دیالیز به دلیل عدم جا و کوچک بودن بخش، نداشتن هیچ‌گونه نور طبیعی در این بخش حتی یک روزنه‌ی کوچک، عدم استاندارد سقف و پایین بودن آن و کم بودن ارتفاع تا کف بخش، نداشتن سرویس مناسب و مجزا از وسایل شست‌وشو کف بخش (با توجه به عفونی و میکروبی بودن وسایل شست‌وشو) جهت استفاده بیماران و مشکل فنی و غیر قابل حل سرویس بیماران با سرویس بهداشتی پرسنل از جمله مشکلات ما در این بخش است.»
تسریع انتقال به بخش جدید دیالیز، درخواستی است که بیماران دیالیزی در این نامه داشته‌اند: «با توجه به مشکلات بیان شده که بیشتر آن غیرقابل حل می‌باشد و با توجه به اتمام ساخت بخش جدید دیالیز در دانشکده علوم پزشکی امام جعفر صادق(ع) خواهشمندیم بخش فعلی به مکان جدید انتقال داده شود و یا در صورت مشکلات اداری و… در انتقال، به محل قبلی درمانگاه تخصصی واقع در محوطه بیمارستان در نظر گرفته و منتقل گردد تا قسمت کوچکی از مشکلات فراوان روحی و جسمی این بیماران خاص دیالیزی که با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، برطرف شود.»
مدیر موسسه باب‌الحوائج: حمایت ما کمک‌درمانی است
رضا اسدی لاری، مدیر داخلی موسسه حمایت از بیماران خاص باب الحوائج، با دادن آماری از تعداد بیماران دیالیزی در گراش می‌گوید: «۲۳ بیمار دیالیزی در گراش داریم که پانزده نفر از آن‌ها زن و هشت نفر از آن‌ها مرد هستند. پیش از این ما این بیماران را برای ارائه خدمات به بخش دیالیز بیمارستان امام رضا(ع) لار ارجاع می‌دادیم و پس از افتتاح بخش دیالیز در بیمارستان امیرالمومنین(ع) گراش این بیماران در این بخش دیالیز می‌شوند.»
او با اشاره به این که موسسه‌ی خیریه‌ی باب‌الحوائج با فراهم کردن دارو و ملزومات درمان از بیماران خاص حمایت می‌کند ادامه می‌دهد: «پشتیبانی موسسه حمایت از بیماران خاص، در قالب کمک درمان است. یعنی کار ما حمایت از بیماران خاص است و دارو در اختیار آن‌ها قرار می‌دهیم. ما نه دکتر داریم و نه دکتر هستیم. ما فقط برای مریض‌هایمان دارو تهیه می‌کنیم و کمک‌هزینه درمان می‌دهیم و خیریه هستیم. قبلا که گراش بخش دیالیز نداشت ما این بیماران را با پرداخت هزینه تاکسی به بخش دیالیز خنج و لار ارجاع می‌دادیم که به خاطر نزدیک بودن به لار، بیشتر در لار دیالیز می‌شدند. ولی از وقتی که در گراش بخش دیالیز افتتاح شده است ما دیگر مریضی را برای دیالیز شدن به لار نمی‌فرستیم.»
مدیر بیمارستان: تاخیر به خاطر نصب دستگاه‌های جدید است
مهندس هادی‌پور، مدیر بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) گراش، با این وعده که به زودی این بخش به محل جدید منتقل می‌شود، تاخیر در انتقال بخش دیالیز را به دلیل تجهیز تاسیسات مورد نظر شرکت‌های نصاب سه دستگاه دیالیز با دستگاه (RO) که توسط خیر خریداری شده است، عنوان کرد و گفت: «با همت خیرین و مجتمع آبشار اندیشه، ساختمان دیالیز ساخته شده است. ۵ دستگاه دیالیز در بیمارستان است که خیر محترم چند مدت قبل، سه دستگاه آلمانیر نیز به مبلغ یک میلیارد و سیصد و پنجاه میلیون به مجموعه اهدا کرد. این دستگاه (RO) به نوع آب مصرفی بسیار حساس است و باید تاسیسات زیرساختی آن فراهم شود. برای همین برای حل این مشکل مجبور به تامین آب بودیم و باید مخزنی را آنجا نصب می‌کردیم. پمپ‌هایی که به این دستگاه وصل می‌شود حتما باید از نوع تمام استیل باشد که آن را از تهران خریداری کردیم. کلا اگر وقفه‌ای اتفاق افتاده به خاطر این است که در حال طی کردن آزمایش‌های مربوط به آب و تجهیزاتی که باید به این دستگاه وصل شود با شرکت نصاب دستگاه بودیم و خوشبختانه این مراحل انجام شده است. دوستان دارند با شرکت هم مکاتبه می‌کنند که در اسرع وقت بیایند و تاسیسات و آزمایش‌ها را ببینند و خودشان هم آزمایش‌هایی را انجام دهند و در نهایت تاییدیه را به ما بدهند و دستگاه وصل شود. انشاالله این مراحل که طی شد، خیلی زود اگر خدا کمک کند در عید قربان یا عید غدیر، امکان دارد که ما بخش را جابه‌جا و به محل جدید انتقال پیدا کنیم.»
از او می‌پرسیم از آنجایی که جدا بودن بخش دیالیز از بیمارستان برای بیماران خطرناک است چه راهکاری برای این فاصله در آینده خواهید داشت؟ و او در جواب می‌گوید: «با تمهیداتی که ریاست محترم دانشگاه، معاونت محترم درمان و معاون محترم توسعه و رئیس محترم بیمارستان در نظر گرفتند، دو پزشک عمومی در مرکز انتقال خون که در این مجموعه قرار دارد، مستقر هستند و انشاالله زمانی که بخش دیالیز به آنجا منتقل شد، یکی از این دو پزشک نیز به لحاظ اهمیت موضوع با همکاری و مشاوره از متخصصین داخلی مرکز در این بخش مستقر می‌شود. انشاالله اتفاقی برای مریض نمی‌افتد و اگر خدای ناکرده اتفاقی افتاد، اورژانس ۱۱۵ نیز در کنار این مجموعه فعال است و می‌توانند در کمترین زمان ممکن، بیماران را به بیمارستان منتقل کنند.»
در بخش دیالیز بیمارستان هم استانداردها رعایت شده است
او در جواب به گله‌های بیماران دیالیزی از مکان موقت دیالیز در بیمارستان می‌گوید: «هر بخش، هر تخت، و حتی فواصل بین تخت‌ها، استانداردی دارد که در این بخش رعایت شده است. در تمام بخش‌های بیمارستان و در تمام فضای درمانی این استانداردها رعایت می‌شود و در این بخش هم رعایت شده. در آن فضا، پنج تخت فعال دیالیز قرار داده شده که فاصله آن طبق استانداردی است که در تمام رفرنس‌های درمانی و طراحی وجود دارد. اعلام کرده بودند که آنجا مشکل نور دارد، در صورتی که این طور نیست چون فضای درمانی در بیمارستان گراش به لحاظ وسعت با آن نیتی که مرحوم حاج شیخ احمد انصاری(ره) داشت، ما فضاها را نسبت به استاندارد خیلی بزرگتر در نظر می‌گرفتیم و این تصور برای مراجعه‌کنندگان به وجود آمده که این فضا کوچکتر از حد استاندارد است، در صورتی که این طور نیست. شاید نواقصی داشته باشد ولی ارتباطی با رعایت نشدن استانداردها ندارد.»
مهندس هادی‌پور، نداشتن فضای کافی برای توسعه بخش دیالیز با تخت‌های بیشتر را دلیل ساخت مجموعه‌ی درمانی تخصصی دیالیز در خارج از بیمارستان عنوان کرد و گفت: «در بیمارستان گراش از بدو ساخت چنین بخشی طراحی نشده است و بالطبع نیاز بود که برای خدمت‌رسانی بهتر به تعداد بیشتری از بیماران دیالیزی، یک فضای بزرگتر با رعایت استانداردهای لازم داشته باشیم. با همت خیر در ساخت مجموعه درمانی آبشار اندیشه به اندازه‌ی بیست تخت فضا درست شده است. این که می‌گویند این بخش حتما باید در بیمارستان باشد این طور نیست. ما در شهرهای بزرگ نیز مراکز دیالیز داریم که مستقل است. اما برای تامین پزشک و تامین متخصص باید حتما تمهیداتی پیش‌بینی شود. برای این مرکز هم با عنایتی که مجموعه علوم پزشکی و مسئول فنی بیمارستان در نظر داشته، این مشکل مرتفع می‌شود و ما از این لحاظ نگرانی نخواهیم داشت.»
او در پایان با اشاره به تعداد دستگاه‌های دیالیز موجود برای خدمات‌رسانی به بیماران، می‌گوید: «در حال حاضر ۵ دستگاه دیالیز در بخش دیالیز موجود است و چون سایر فضاهای درمانی بیمارستان به بیماران عزیز سرویس می‌دهند و همان طور که گفتیم سه دستگاه جدید دیگر نیز توسط خیر محترم مجموعه آبشار اندیشه خریداری شده است. یعنی در مجموع هشت دستگاه دیالیز داریم. ولی یکی از این دستگاه‌ها برای مراقبت از بیماران اورژانسی و مریض‌هایی با شرایط خاص باید در بیمارستان بماند و هفت دستگاه دیگر در مجموعه‌ی جدید نصب می‌شود.»