هفت برکه: ۲۰ جهیزیه، شامل ۵ کالای اساسی به ۲۰ نوعروس تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) و موسسات خیریه شهرستان گراش، اهدا شد.
به گزارش هفت برکه سوم بهمن ماه به مناسبت ولادت حضرت زهرا(س) جهزیه‌های اهدایی خیرین، به نوعروسان شهرستان گراش اهدا شد.
غلامحسین جعفرزاده، معاون کمیته امداد امام خمینی(ره) در گفتگویی با هفت‌برکه گفت: «مدیریت توزیع اقلام و کمک‌های نقدی بین افراد مستحق و کنترل مهاجرت به گراش ممکن نیست، مگر، با ایجاد تعامل بین موسسات خیریه، گروه‌های جهادی و کمیته‌ی امداد امام خمینی(ره). تا با هماهنگی و تشکیل یک گروه هدف مشخص، مانع از سواستفاده کردن برخی افراد و عامل توزیع عادلانه‌ی کمک‌های خیرخواهانه بین مردم شویم.»
دولت و خیرین ؛ نصف نصف
معاون کمیته امداد امام خمینی(ره) با اشاره به این که هزینه‌ی تهیه‌ی هر یک جهیزیه، ۲۰ میلیون تومان بوده است،گفت:«این جهیزیه ۵ قلم اساسی شامل یخچال فریزر، اجاق گاز، لباسشویی، جاروبرقی و تلویزیون است و اعتبار آن از دو منبع تامین شده است. ۱۰ میلیون آن از محل اعتبار دولتی و ۱۰ میلیون آن به صورت هم‌افزایی و از کانال خیرین شهرستان، اهدا و تهیه شده است.»
جعفرزاده با ارائه‌ی تاریخچه‌ای از اهدای جهیزیه به متقاضیان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) می‌گوید:«از زمان تاسیس کمیته امداد، بحث تهیه جهیزیه برای نوعروسان را داشته‌ایم، اما در دوره‌های مختلف این کمک‌ها به شکل‌های مختلفی بوده است. مثلا خیلی وقت پیش، جهیزیه‌ها به صورت کالا به متقاضیان تحویل داده می‌شد. و منبع هم‌افزایی که از کانال خیرین تامین می‌شود، را نداشتیم. اما بعد از مدتی به جای تحویل کالا، کمک هزینه نقدی به حساب افراد تحت پوشش واریز می‌شد. اما از سال ۹۶ با اجرای طرح هم‌افزایی و ایجاد شرایطی برای کمک دولتی و خیرین به صورت همزمان، بار دیگر تهیه و تحویل کالا به نوعروسان از سر گرفته شد. البته ناگفته نماند در سال‌های قبل جهیزیه‌هایی که تهیه می‌شد، پربارتر بود مثلا ما ۱۲ تا ۱۵ کالا، از جمله سرویس قابلمه، اتو، فرش۶ متری و یک فرش ۱۲ متری و… به نوعروسان اهدا می‌کردیم اما به دلیل تورم به تحویل کالاهای اساسی بسنده کردیم که امسال تنها شامل ۵ کالای اساسی می‌شود.»
ستاد جهیزیه وظیفه مدیریت کمک‌ها را بر عهده دارد
او با بیان این موضوع که اهدای جهیزیه در طول سال به تعداد متقاضیان بستگی دارد، می‌گوید:«این که این جهیزیه‌ها کی و به شکل تهیه شود بسته به این است از ابتدای سال تا پایان سال چند متقاضی جهیزیه داریم. خود سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد باید متقاضی جهیزیه باشد. مثلا شخصی خبر می‌دهد، دخترم امروز عقد کرده و مدارکش را می‌آورد، بر حسب تعداد متقاضی، افراد در نوبت جهیزیه قرار می‌گیرند. مثلا ما اوایل سال هم ۳۰ مورد اهدای جهیزیه داشتیم که از مانده متقاضیان اهدای جهیزیه در سال ۹۹ بودند. ولی چون کالای آن‌ها در آن تاریخ نرسیده بود یا تنها بخشی از آن به آن‌ها اهدا شده بود اوایل امسال با مشارکت مراکز نیکوکاری و خیرین و به آن‌ها تحویل داده شد اما از بودجه سال۹۹. این بار، برای بار دوم در طول سال است که اهدای جهیزیه انجام می‌شود.»
مسجد امام زین‌العابدین(ع) با مدیریت یعقوب صادقی، نیز در زمینه‌ی اهدای جهیزیه فعالیت دارد، جعفرزاده تعامل بین این مرکز با کمیته امداد را خوب می‌داند و می‌گوید: «آقای صادقی نیز دو بار در طول سال اهدای جهیزیه به نوعروسان داشته‌اند، ۱۷ ربیع و عید غدیر اما آقای صادقی با ما در تعامل هستند و هر بار لیست افراد را به ما می‌دهند تا تداخلی ایجاد نشود و این قضیه پیش نیاید که به یک خانواده از چند ارگان کمک شود و یک خانواده دست خالی بماند.»
او با بیان این که ستاد جهیزیه، وظیفه ایجاد هماهنگی و عدم تداخل بین مراکز نیوکاری را برعهده دارد، گفت:«در گراش ستاد جهیزیه، متشکل از کمیته امداد، مراکز نیکوکاری، موسسه خیریه امام علی(ع) و مسجد امام زین العابدین(ع)، دفتر امام جمعه، هلال احمر، این مسئولیت را برعهده دارد که یک نفر از چند کانال جهیزیه نگیرد. این تعامل حتما باید باشد مثلا امروز کمیته امداد با دیگر موسسات چه در گراش و چه توابع هماهنگ کرده که به چه کسانی جهیزیه تعلق گرفته است.»
جعفرزاده در مورد کمیت و کیفیت کالاهای تهیه شده، می‌گوید:«قاعدتا تفاوت‌هایی در زمینه کمیت و کیفیت کالاهایی که کمیته امداد امام خمینی(ره) با دیگر مراکز خیریه تهیه می‌کنند وجود دارد اما من نمی‌توانم نظری بدهم چون در جریان نوع کیفیت کالاهایی که دیگر ارگان‌ها برای متقاضیان تهیه می‌کنند، نیستم.»
او در جواب به این سوال که نوع تعامل کمیته امداد با نیروهای جهادی به چه صورت است، گفت:«گروه‌های جهادی کار بزرگ و خوبی انجام می‌دهند و خدا خیرشان بدهد. مثلا ما اقلامی چون ظروف و فرش و … را در لیست کالاهای اهدایی نداریم گروه‌های جهادی می‌توانند در این زمینه به افراد نیازمند و متقاضی تهیه جهیزیه کمک کنند و این منافاتی ایجاد نمی‌کند. اما توقعی که داریم این است گروه‌های جهادی بیایند سروقت مراکز دولتی و با ما تعامل ایجاد کنند. ما یک سازمان شناخته شده هستیم. اما تعداد زیاد گروه‌های جهادی باعث شده ما حتی مدیران این گروه‌های جهادی را نشناسیم و با اهداف آن‌ها آشنایی نداشته باشیم و شناسایی آن‌ها و ایجاد تعامل با این گروه جهادی برای ما کار سخت و مشکلی است.»
گروه‌های جهادی زیر نظر هیچ ارگانی نیستند
می‌پرسیم پس مدیریت و ساماندهی کردن این گروه‌های جهادی با چه کسی است؟ جعفرزاده با ابراز گلایه به مسئولین جواب می‌دهد:«این قصه سردرازی دارد در ستاد جهیزیه راجع به آن بارها صحبت شده اما هیچ وقت به وحدت رویه نرسیدیم. فعلا گروه جهادی زیر نظر هیچ ارگانی نیستند. این گروه‌ها می‌بایست بررسی‌ها و تحقیقات میدانی برای کمک‌رسانی و انتخاب افراد مستحق در همه زمینه‌ها را جدی بگیرند. افراد زیادی ممکن است مراجعه کنند و اشک تمساح بریزند و حتی به شکل‌های مختلف فریبکاری کنند.»
جعفرزاده با تاکید بر ایجاد تعامل بین موسسات خیریه، کمیته امداد و گروه‌های جهادی، می‌گوید:«گروه‌های جهادی در بعضی از فعالیت‌ها مثلا در بحث تعمیرات و مرمت خانه‌ها، سرویس بهداشتی و حمام با ما تعامل خوبی دارند ولی این ارتباط کم است و باید تعامل بیشتر شود. ما می‌خواهیم گروه جهادی پای کار باشند ولی یک کاسه شویم نه فقط در بحث عمران در همه زمینه‌ها مثلا در بحث توزیع سبد غذایی بیایم با هم کار کنیم هدف ما این نیست که عملکرد کمیته امداد را پربار کنیم ما می‌خواهیم کاری کنیم که با سرمایه‌ی کمی که در دسترس است، افراد زیادی تحت پوشش قرار بگیرند و کمک‌ها صرفا به یک سمت سرازیر نشود. اما چه کسی مسئولیت برقراری این ارتباط را دارد؟ ستادجهیزیه؟ یا گروه جهادی؟ خود ما هم هنوز نمی‌دانیم.»
جعفرزاده با اشاره به این که ملاک کمک‌های کمیته امداد تحت پوشش بودن افراد است نه بومی یا غیر بومی بودن آن‌ها، ادامه داد:«ملاک ما بومی یا غیر بومی بودن نیست، ملاک ما کسانی هستند که در کل شهرستان تحت پوشش کمیته امداد هستند و در سیستم امداد هوشمند اسم سرپرست خانوار و همه خانواده موجود است. کسانی که جهیزیه گرفتند همه تحت پوشش کمیته امداد هستند. البته چون شرایط گذاشتند ما متقاضیانی که تحت پوشش مراکز خیریه حضرت ولی عصر(عج)، موسسه خیریه امام علی(ع) و حضرت زین‌العابدین(ع) بودند را نیز در این لیست جا داده‌ایم.»
او با این هشدار که باید جلو سیر صعودی مهاجرین به گراش را گرفت، می‌گوید:«متاسفانه حجم مراجعین مهاجرها به گراش زیاد شده است از اطراف استان کرمان، از شهرستان داراب، از سیستان بلوچستان. چرا؟ چون آوازه‌ی گراش را شنیدند این خودش آسیب است. چون می‌دانند اگر بیایند گراش و این مسجد یا آن مسجد رو بزنند، دست خالی برنمی‌گردند. حتی داشتیم افرادی که آن قدر تبلیغ کردند که قوم و خویششان را نیز به گراش کشاندند تا در گراش تحت پوشش قرار بگیرند. این ایراد به خود ما برمی‌گردد. من نمی‌گویم کمک‌ها را بومی یا غیر بومی‌کنیم ولی باید جلو سیر صعودی مهاجرین به گراش را گرفت. و راه حل آن، ایجاد تعامل بین موسسات خیریه و گروه‌های جهادی است و همچنین نظارت دیگر ارگان‌های مسئول مانند فرمانداری.»
