هفت برکه – فاطمه یوسفی: این که برای شنیدن و یا گفتن از بهورزان باید تعریفی از شرح وظایف آن‌ها داشته باشیم، ثابت می‌کند در شاخه‌ی علوم و خدمات پزشکی، بهورزان با وجود اهمیت و حجم کاری زیاد، کمتر شناخته شده‌‌اند.
نام بهورز را که در اینترنت سرچ کنید در سایت حرف امروز این تعریف را از شغل بهورزی خواهید دید: «شغل بهورزی ارائه دهنده‌ی خدمات بهداشتی- درمانی در بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها، آسایشگاه‌ها، مراکز فوریتهای پزشکی و به خصوص مراکز بهداشتی-درمانی روستاها است. بهورزی، شاخه‌ای از علوم و خدمات پزشکی است که در شرح وظایف آن، داشتن دانش پرستاری، مهارت فنی، اخلاق و عواطف انسانی و انضباط ویژه، اصل است.»
۱۵ بهورز در خانه‌های بهداشت روستایی شهرستان گراش به مردم خدمات می‌دهند. ۱۲ شهریورماه به مناسبت روز بهورز به سراغ احمد محمد‌پور، بهورز خانه‌ی بهداشت خلیلی رفته‌ایم. او ۴۴ سال دارد و در حال حاضر دانشجوی کاردانی بهورزی است.
محمد‌پور شغل بهورزی را اینطور معرفی می‌کند: «بهورزان حلقه اتصال کلیه ادارات و نهاد‌های دولتی با مردم به خصوص پزشک خانواده و یکی از اجزای اصلی تیم سلامت هستند که دائما در روستاها حضور دارند.»
او در رابطه با وظایف و مسئولیت‌های بهورزان توضیح داد: «بهورزان وظیفه‌ی شناخت جمعیتی و زیست محیطی روستاها، آموزش بهداشت، برقراری ارتباط با مردم و جلب مشارکت آن‌ها در زمینه‌های مختلف بهداشتی، ارائه مراقبت‌های بهداشتی به گروه‌های هدف اعم از نوزادان، کودکان، نوجوانان، جوانان، میانسالان و سالمندان، بهداشت ماداران، بهداشت مدارس، بهداشت روان، بهداشت دهان و دندان، بهداشت مواد غذایی، نظارت کامل بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی از زمان شروع بیماری کرونا و انجام تست کرونا برعهده دارند.»
محمد‌پور در جواب به این سوال که چه کسانی می‌توانند به بهورزان مراجعه کنند، گفت: «معمولا کلیه‌ی افراد تحت پوشش روستای اصلی و اقماری به بهورزان مراجعه می‌کنند.»
او با اشاره به این که بهورزان زیر مجموعه‌ی بهداشت و درمان هستند، از نداشتن نظامی مستقل و سازماندهی‌شده برای بهورزان گلایه کرد و گفت: «عدم وجود سازمان نظام بهورزی، با توجه به رابطه‌ی مستقیمی که با کلیه رویدادها و اتفاقات مختلف زندگی روزانه افراد در خانوارها از قبیل تولد، مرگ، واکسیناسیون، مدرسه، ازدواج و غیره دارند و با توجه به نفوذ وظایف آن‌ها، آیا بهورز و بهورزی سزاوار داشتن یک نظام یکپارچه و سازماندهی شده مانند نظام پزشکی و پرستاری نیست؟»
محمد‌پور ادامه می‌دهد: «ما بهورزان خواهان پیگیری در خصوص رفع مشکلات معیشتی این قشر زحمتکش و تصویب طرح تعیین تکلیف دوره‌های آموزش تربیت بهورز هستیم، چرا که شغل بهورزی، جز مشاغل سخت است و امیدواریم پیگیری مسئولین، مقدمه‌ای باشد برای تصویب و تشکیل یک سازمان نظام بهورزی مستقل و برطرف شدن همه مشکلات و رسیدن به حق و حقوق و آینده بهتر و روشن‌تر و پیشرفت و توسعه بهتر در زمینه‌ی سلامت.»
او به دیگر مشکلاتی که سر راه بهورزان وجود دارد اشاره کرد و پیشنهاد‌هایی هم برای رفع این مشکلات ارائه داد: «حجم کاری زیاد، گمنامی بهورز در جامعه، کم بودن حقوق و مزایا با توجه به حجم کاری و مسئولیت‌های زیاد از جمله مشکلات بهورزان است. برای رفع بخشی از مشکلات می‌توانند برای بازنشستگی زودتر از موعد بهورزان متقاضی و مشکل‌دار اقدام کنند، فراهم نمودن زمینه لازم جهت انتقال بهورزان به عنوان مراقبین سلامت به شهرها بعد از چندین سال کار در روستا و فراهم کردن زمینه مناسب جهت ارتقای تحصیلی همه بهورزان و همچنین معرفی بیشتر این شغل، به مردم می‌تواند در جهت رفع مشکلات بهورزان راه‌گشا باشد.»
او در پایان با لیست کردن ویژگی‌های شخصیتی بهورزان گفت: «خوش رفتاری با مراجعین، رازداری، صداقت، انتقادپذیری، احترام به دیگران، صبرو شکیبایی، کمک و یاری به دیگران، داشتن روحیه‌ی گذشت و فداکاری از جمله ویژگی‌هایی است که یک بهورز در طول خدمتش باید داشته باشد.»
