علی محسنزاده: در زمان انتخابات شوراهای اسلامی دوره پنجم، شهرستان گراش نیز بسان تمامی شهرهای ایران با کبکبه و دبدبه آماده برگزاری هر چه با شکوهتر این رویداد ملی گردید و هر کدام از کاندیداها به تبلیغ کارهای خود پرداختند حال چه در حیطه کاری شوراها بود یا نبود.
به هر حال انتخابات برگزار شد و اعضای اصلی کار خود را شروع کردند، پس از گذشت چندی بعضی از اعضای شورا به خاطر ناراحتی جسمانی عذر موجه داشته و با تایید پزشکی استعفای خود را به دیگر اعضا اعلام و از گود میدان شورای شهر خارج شدند، در این میان برخی از آنان نیز بدون داشتن عذر موجهی از شورا خارج شدند بدون توجه به این که آنان انتخاب شده و به نوعی مدیون مردمند و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت خدمت به مردم نوعی خیانت به مردم است.
در این زمان که شهر و شهرداری به جد به شورا نیاز دارد اعم از حضور نماینده شورا در کمیسیونهای مادههای ۱۰۰ و ۷۷ جهت دفع مشکلات مردم یا انتخابات شهردار یا پیگیری مشکلات شهر جای خالی شورا محسوس است. از طرفی مردم باید برای امضای نماینده استاندارد در شورا به مرکز استان مراجعه کنند. در صورتی که اگر شورا منحل نمیشد به جای فاصله چند صد کیلومتری مشکل با فاصله چند متری شهرداری تا شورا حل می شد.
یکی از وظایف شورا حضور نماینده آن در کمیسیون های مادههای فوق بوده که کمیسیون ماده ۱۰۰ به بررسی تخلفات ساختمان مالکین میپردازد که عدم تشکیل کمیسیون فوق منجر به معطل ماندن مالکین این واحدها میشود. حال با این توصیفات آیا استعفای بدون عذر پزشکی خیانت به اعتماد مردمی که با آرای خود آنان امین خود قرار دادند نیست؟ مگر نه این است که قرآن سفارش نموده که بر پیمانهای شفاهی خود نیز پایدار بمانید در صورتی که پیمانهای آنان نه شفاهی که به صورت کتبی (صدور برگ رای) بوده است. پس بیایید کسانی را امین خود در شورا قرار دهیم که به شعار خود وفادار بوده و شهر و شهرداری را در زمانی که به جد به شورا نیاز دارد تنها نگذارند. به افرادی که قصد دارند کاندیدا شوند توصیه میگردد در صورتی که اهل عمل به عهد خود نیستند کاندیدا نشوند و بگذارید افراد واجد شرایط کاری، پا به میدان رقابت بگذارند.