هفت‌برکه – مسعود غفوری: اولین نشست خبری مهندس حسین‌زاده، نماینده، و مسئولان دفاترش که هفته‌ی گذشته برگزار شد (خبر در هفت‌برکه + و +)، افراد زیادی را راضی کرد، از جمله مشخصا خود این تیم را. احتمالا ما هم باید با تیم آقای نماینده هم‌نظر شویم که ابتکار برگزاری چنین نشستی به صورت مرتب و هر شش ماه در حوزه انتخابیه ما به نام مهندس حسین‌زاده ثبت خواهد شد. پیش از این، آقای جعفرپور نیز اقدام به برگزاری نشست‌های خبری کرده بود، از جمله در آبان‌ماه ۱۳۹۵، اما این جلسات مداوم و مرتب نبودند. مواجهه‌ی مستقیم با سوالات چالش‌برانگیز از طرف رسانه‌های مختلف، ریسکی بود که تیم حسین‌زاده به جان خرید و با کمترین چالش، آن را به یک فرصت تبدیل کرد. بازتاب‌های عمدتا مثبتی که از این نشست در شهرستان‌های چهارگانه دیده شد، باید برای تیم آقای نماینده یک نکته‌ی مثبت تلقی شود.
از طرفی دیگر، روشن بود که تیم نماینده از عملکرد خودشان در شش ماه اول آنقدر رضایت دارند که آن را به مردم و رسانه‌ها گزارش بدهند. تیم آقای نماینده آنقدر حرف برای زدن داشتند که نیاز ببینند آن را به عنوان «قدم ۱» ارائه کنند و در مواجهه‌ای رودررو از آن دفاع کنند. حتی این باعث شد که آنها بیشترِ زمانِ نشست را به گزارش عملکرد خودشان اختصاص دهند و فرم نشست خبری را از حالت استاندارد خارج کنند و فرصت کمتری به رسانه‌ها برای طرح پرسش باقی بگذارند. با این حال، وعده‌ی برگزاری نشست‌های خبری در هر شش ماه می‌تواند نقطه‌ی عطفی در عملکرد آقای نماینده باشد.
انتخاب شهر جویم برای برگزاری این نشست خبری نیز با چالش‌هایی همراه بود، از جمله این که در این نشست، رسانه‌ای از خود شهر جویم حضور نداشت و شاید فرم نشست نیز به خاطر عدم مدیریت مناسب زمان، از حالت استاندارد خارج شد. اما به نظر می‌رسد تیم آقای نماینده به دلیل موفقیت در گرفتن ژست «مرکززدایی» از این تصمیم راضی باشند. قابل انتظار است که این انتخاب به سنتی تبدیل شود که نشست‌های بعدی در شهرهای مختلف حوزه انتخابیه برگزار شود.
اما استراتژی مرکززدایی و توجه به همه‌ی شهرستان‌ها و مناطق، آن هم در وضعیت اقتصادیِ کنونی، حتما با ریسک‌هایی همراه است. در گزارش آقای نماینده از سهم شهرستان‌های چهارگانه از ۴۰۰ میلیارد تومان بودجه، نامتوازن بودن این سهم‌بندی به چشم می‌آمد. برقراری عدالت در بین چهار شهرستان برای هر نماینده‌ای بسیار طاقت‌فرساست؛ شهرستان لارستان با توسل به وسعت و قدمتش و همچنین متولی بودنش در برخی حوزه‌ها (از جمله راه و شهرسازی و علوم پزشکی)، طالب بخش بزرگ‌تری از توجه و بودجه است؛ شهرستان خنج با حربه‌ی محروم ماندنش در سالیان گذشته، حق بزرگ‌تری برای خودش طلب می‌کند؛ شهرستان گراش که بعد از چندین دوره، یک بار دیگر نماینده به مجلس فرستاده، انتظار دارد جهشی همانند دوره‌ی هفتم را تجربه کند؛ و شهرستان اوز نیز تازه تاسیس بودنش را یادآوری می‌کند تا سهم بزرگ‌تری از بودجه و توجه را به سمت خود بکشد. آقای نماینده تاکنون سعی کرده است نشان بدهد که همه‌ی این شهرستان‌ها را به یک چشم می‌بیند و برای ایجاد توازن، هر چه از دستش بر بیاد انجام می‌دهد. اما تضمینی برای موفقیت همیشگی و دایمِ این استراتژی وجود ندارد؛ و مثلا می‌توان گلایه‌ی مردم گراش را از سهم ده درصدی بودجه گزارش‌شده درک کرد.
و از طرفی دیگر، باید همیشه منتظر چالش‌هایِ رقابت بین شهرستان‌ها در موارد مختلف بود، بخصوص در موارد حساسیت‌برانگیزی همچون راه و دانشکده علوم پزشکی. در اولین نشست خبری نماینده نیز، یکی از چالش‌برانگیزترین مسائل، سوال یکی از رسانه‌های لارستان در مورد رقابت شدید بین دانشکده علوم پزشکی لارستان و دانشکده علوم پزشکی گراش برای ارتقا به دانشگاه بود. آقای نماینده در جواب به این سوال تکنیک خوبی را در پیش گرفت و از جفاهایی که به نماینده می‌شود سخن گفت تا ورق را به نفع خودش برگرداند. بخشی از واکنش‌ها به این تکنیک آقای نماینده را می‌توان در مطلبی که دکتر اقبال سخاوتی در سایت آفتاب لارستان منتشر کرد (اینجا) و یا پیام سید محمدحسین آقای آیت‌اللهی در مورد تقبیحِ حواشی ایجاد شده برای نماینده و جواب تشکرآمیز آقای نماینده به او مشاهده کرد.
اما قابل انتظار است که این تکنیک همیشه جواب ندهد، و تیم نماینده باید جواب قاطع و قانع‌کننده‌ای برای اینگونه پرسش‌ها مهیا کنند؛ جوابی که مثلا در مورد ارتقا دانشکده‌ها، تقریبا مشخص بود و آقای نماینده به آن اشاره‌ای کرد، اما به طور کامل در صحبتش منعکس نشد: فعلا هیچ خبری از ارتقا نخواهد بود، چون همه چیز مشروط به استان شدن است.
مجموعه‌ی«قدم ۱» قرار است به زودی از طرف روابط عمومی دفتر نماینده منتشر شود. آن موقع با مشاهده‌ی جزییات، بهتر می‌توان درباره‌ی عملکرد آقای نماینده و تیمش صحبت کرد. اما فعلا می‌توان به خاطر برگزاری اولین نشست خبری، یک امتیاز مثبت به حساب نماینده گذاشت.
