هفت‌برکه – جعفر یوسفی*: اکنون با حضور نماینده همشهری در مجلس شورای اسلامی فرصتی برای برداشتن گام‌های بلندتر برای توسعه شهرستان گراش به وجود آمده است. اما این گام نیازمند همراهی گروه‌های اجتماعی و مردمی است.
مهمترین دلایلی که باعث شد این مقاله را بنویسم، نبود همگرایی و هم‌افزایی در راستای اهداف راهبردی شهر و شهرستان است. همانگونه که شهروندان عزیز در جریان مشکلات شهر و لابی‌های جداگانه‌ای که در شهر وجود دارد هستند، هر طیف فکری و جغرافیایی برنامه‌های خود را به صورت وظیفه‌ای پیگیری می‌کنند، بدون اینکه توجه‌ای به فرآیندها و موازی‌کاری‌ها و گذشت از نقاط کور جامعه باشند، مانند یه ضرب المثل گراشی که می‌‌گوید: «چون بیز تک خومه.»
نبودن شورای شهر، عدم پیگیری مشکلات کلان و بی انگیزگی افراد دلسوز در حوزه‌های مختلف، برخی از کوه مشکلات پیش‌روی ماست.
یکی از موضوعاتی که ما گراشی‌ها در محافل دورهمی مطرح می‌کنیم استفاده نکردن از فرصت‌هایی است که در گذشته داشتیم ولی از آن بهره نبردیم. امام علی (علیه‌السلام) فرموده‌اند: «فرصت مانند ابر از افق زندگی می‌گذرد، مواقعی که فرصت‌های خیری پیش می‌آید غنیمت بشمارید و از آن‌ها استفاده کنید.» این فرصت‌ها می‌تواند دانشگاه پیام نور، شعبه دانشگاه صنعتی شریف، فرودگاه و فرصت‌ها و فانتزی‌های دیگر باشد که به دلیل مشخص نبودن متولی یا ناهماهنگی بین عناصر مدیریتی شهر از دست رفته است.
با توجه به حدیث فوق بایستی ما با برنامه‌ریزی و تصمیمات زیرکانه زمینه پیشرفت شهر و شهرستان را فراهم کنیم. پیشنهادی که در حال حاضر فرصتش را داریم، ایجاد تشکلی در خصوص توسعه و ارتقاء کمی و کیفی شهر و شهرستان هست. چیزی شبیه به کمیته ارتقاء که از پیش از شهرستان شدن تا پس از راه‌اندازی فرمانداری فعال بود.
با نعمت حضور نماینده جوان و جسور گراشی در مجلس بایستی ملزومات پیگیری و تسهیلات اداری و مالی ایشان هرچه زودتر تهیه و اقدام شود و این کمیته یا هر اسمی دیگری روی آن بگذاریم در صورت حضور همه گروه‌های اجتماعی فعال شهر گراش می‌تواند بازوی توانمندی برای نماینده و موتور پیش‌برنده توسعه شهرستان گراش باشد.
ما هنوز اول راهیم، اگر نگاهی به مقاله محمد خواجه پور با عنوان ” بازنشر: گراش هنوز شهرستان نشده است” بیندازیم بهتر متوجه خواهید شد که «مردم توقع دارند، غیاب هفتادساله دولت با شهرستان شدن گراش جبران شود. توقعی که حاصل تصور آن‌ها از شهرستان شدن است. قرار است غول دولت از چراغ جادوی شهرستان شدن به درآید و همه چیزها حل شود. اما معادله به این سادگی نیست.»
یک بار دیگر شرایط برای برداشتن گام‌های بلندتر برای توسعه شهرستان به وجود آمده است. دوره طلایی که خداوند برای ما ایجاد کرده است بایستی به خوبی درک و با تلاش مضاعف و حذف خودرایی شخصی با تشکیل گروه‌های فکری همسو موضوعات کلان شهری را پیگیری نماییم. این موضوع را در نظر بگیریم که چه زود دیر می‌شود. همین‌جا از عزیزانی که می‌توانند در حوزه فکری و مالی راهگشای پیشنهاد فوق باشند دعوت به همکاری می‌کنم.
* جعفر یوسفی عضو شورای چهارم شهر گراش و مسئول مرکز نوآوری گراش