هفت برکه(گریشنا):مرضیه هنرور، معلم گراشی و مولف کتاب کمک آموزشی (عربی هفتم، آموزش در خانه) است. استفاده از عکس دکتر احمد اقتداری و تصویر چند بنای تاریخی منطقه در طرح جلد این کتاب،مورد توجه فرهنگیان، دانش‌آموزان و مردم قرار گرفت.
مرضیه هنرور، فوق لیسانس مترجمی عربی فارغ التحصیل از دانشگاه شیراز است. او در گفتگوی کوتاهی با هفت‌برکه از معلمی و این کتاب گفته است.
کتاب آموزش در خانه عربی هفتم را امسال انتشارات تخت جمشید شیراز منتشر کرده است.
کتاب عربی هفتم شما چه تفاوتی با دیگر کتاب‌های کمک آموزشی دارد؟
این کتاب از نوع کتاب کمک درسی است در این کتاب علاوه بر تشریح نکات درسی یا همان (درسنامه) سوالات تشریحی و چهار گزینه‌ای مربوط به هر درس، آزمون‌های پایانی نوبت اول و دوم نیز گنجانده شده و در آخر کتاب نیز جداول و عکس‌های مربوط به هر درس اضافه شده است. به اعتقاد من آنچه که این کتاب را متمایز کرده بخش‌هایی از این کتاب است که دانش آموزان برای پاسخ به سوالات این بخش باید به آیات قرآن مراجعه کنند. تلاش شبانه‌روزی من در جهت رفاه دانش‌آموزان بوده و این که هر چه زودتر این کتاب به دست دانش‌آموزان برسد و اندکی از مشکلات تدریس مجازی کم شود.
هدف شما از نوشتن کتاب چه بود؟
با تجربه‌ای که در سال قبل در تدریس مجازی داشتم و مشکلات این نوع تدریس و عدم دسترسی برخی دانش‌آموزان به فضای مجازی و تلفن همراه و نگرانی و استرسی که خانواده‌ها داشتند و همچنین دغدغه ما دبیران در امر آموزش تصمیم گرفتم که امسال به نحوی درس را ارائه دهم که دانش‌آموزان کمترین مشکل را در امر یادگیری و آموزش داشته باشند.به همین منظور اقدام به چاپ این کتاب کردم که به راحتی مطالب در اختیار دانش آموزان قرار گیرد و به کلیپ و فیلم‌های آموزشی نیاز کمتری باشد.
طرح جلد کتاب بازتابی زیادی داشت. چطور این طرح جلد برای کتاب انتخاب شد؟
معمولا هر انتشاراتی یک طراح دارد که طرح مربوط به جلد و کتاب را انجام می‌دهد و با توجه به موضوع کتاب طرحی را ارائه می‌دهد. طرحی که طراح ارائه داده بود مورد پسند من نبود. تصمیم گرفتم خودم طراحی کنم برای این کار چندین روز وقت گذاشتم. از آن جایی که ارادت خاصی به فرهیختگان و فرهنگ و آثار بومی گراش دارم این طرح جلد را برای این کتاب کمک درسی انتخاب کردم و دلیل دیگر انتخاب این طرح آشنایی دانش‌آموزان با جناب دکتر احمد اقتداری بود که بعید می‌دانم دانش‌آموزان پایه هفتم ایشان را بشناسند.
و اینکه این کتاب متعلق به تمام دانش‌آموزان استان به ویژه دانش آموزان شهرهای گراش، لار و اوز است.
بازخوردها بعد از انتشار کتاب چطور بود؟
حمایت و تشویق دو واژه‌ای هستند که سن و سال نمی‌شناسد.خرسندم که مدیریت آموزش و پرورش و معاونت و کارشناسان آموزش و مدیر مدرسه و همکاران عزیز و دیگر دوستان از کار بنده بسیار استقبال کردند و در این راه مرا مورد حمایت و لطف خود قرار دادند. همچنین دانش‌آموزان عزیزم با پیام‌های زیبا و دلنشین‌شان خستگی این چند ماهه را از جان و تنم رفع کردند. و زیباترین کاری که در این مدت شاهد بودم این بود که دانش‌آموزان هفتم هم‌زمان عکس کتابم را در استوری خود گذاشته بودند. و با این کارشان نهایت محبتشان را به من ابراز کردند. من موفقیت‌های خودم را مرهون تلاش‌ها و زحمات اولین معلمم (مادرم)،حامی من در تمام زندگی به ویژه در امر تحصیل و استادان عالم و فاضل عربی‌ام جناب آقای اکبری و آقای نام‌آور و دیگر استادان آقای مهیایی،سرکار خانم شیبانی،خانم خواجه‌زاده، خانم جباری و خانم رادمرد می دانم.
بد نیست اشاره‌ای هم به سوابق علمی و آموزشی خودتان داشته باشید؟
بنده این افتخار را داشتم که اولین سال خدمتم را در خدمت دانش آموزان عزیز و مردم شریف فداغ باشم و بیش از ۱۴ سال در مدرسه نرجس خاتون(س) و ۲سال در مدرسه فاطمه زهرا (س) و دو سال اخیر نیز در مدرسه امام حسن (ع)خدمت کنم.
دوران تحصلیی‌ام را در هر سه مقطع در مدارس ابراهیمی سابق (نرجس خاتون)، فانی‌زاده و کوثر گذراندم. پذیرش در رشته مورد علاقه‌ام در کنکور، رشته‌ای که پس از فارغ‌التحصیلی بتوانم با مردم در ارتباط باشم، هدف اصلی و آرزوی من بود. مشوق من در این راه، مادرم بود. و از هیچ کمکی دریغ نکرد حتی زمانی که اسمم در روزنامه نبود و باید به سازمان سنجش تهران مراجعه می‌کردیم. در سال ۷۹ بالاخره تلاش‌هایم به بار نشست و به آرزویم رسیدم و در دانشگاه فرهنگیان کازرون در رشته عربی پذیرفته شدم و به مدت دو سال زندگی در کازرون را تجربه کردم. بعد از گذراندن دو سال دوران شیرین دانشجویی در سال ۸۲ در آموزش و پرورش شروع به خدمت کردم و در تمام این سال‌ها آموزش درس عربی کار اصلی من بود. در سال ۹۰ با وجود تأهل و داشتن دو فرزند باز عزمم را برای ادامه تحصیل جزم کردم و این بار به شیراز رفتم و سختی‌های دو سال تحصیل را به جان خریدم. بعد از چند سال وقفه در امر تحصیل در سال ۹۶ موفق به اخذ کارشناسی ارشد شدم. خانه‌داری و خدمت به آموزش و پرورش و رفت و آمد هر هفته هیچ کدام مانع رسیدن به اهدافم نبود. این‌ها را می‌گویم که دانش‌آموزان بدانند تلاش و پشتکار مقدمه رسیدن به اهداف و رمز موفقیت است.
می‌خواهم در پایان صحبت‌هایم به این موضوع اشاره کنم؛ یکی از چالش‌هایی که در آینده نه چندان دور با آن مواجه خواهیم شد کمبود نیروی بومی در آموزش و پرورش هست که در این راستا دانش آموزان با تلاش و وارد شدن به این عرصه می‌توانند مانع از این اتفاق شوند و همچنین تقاضا دارم مسئولین شهر با همکاری خانواده‌ها در مسیر معرفی فرهیختگان و توجه به فرهنگ و آداب شهرمان به نوجوانان و جوانان، گامی وسیع‌تر بردارند.
