هفت‌برکه – محمد خواجه‌پور: اجرای محمد خواجی و محمد حیدری در برنامه عصر جدید با شگفتی و تشویق تماشاگران و داوران همراه شد و این گروه توانستند بالاتر از رقبا به مرحله دوم راه پیدا کنند.
اما همانند سال گذشته اجرای خواجی با یک حاشیه همراه بود: این که نام گراش در برنامه برده نشد. این که خواجی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام مستقیما به نام گراش اشاره کرده است این موضوع را رد می‌کند که این شعبده باز جوان از گراشی بودن خود گریزان است بلکه او در فرصت‌های دیگر همیشه به اصالت خود اشاره کرده است. در این مورد دلایل فنی و اجرایی مختلفی می‌تواند وجود داشته باشد که در ادامه یکی از زاویه‌های موضوع را باز می‌کنیم.
هر کدام از سرگرمی‌سازان به ویژه در نمایش‌های صحنه‌ای کاراکتری را برای خود تعریف می‌کنند. یکی از مرسوم‌ترین کاراکترهای شعبده بازی شخصیت مرموز و رازآلود است. در تقسیم کار گروه شعبده‌بازی، محمد خواجی این شخصیت رازآلود است که برای تاثیر بیشتر بر مخاطبان کم صحبت می‌کند و قیافه عجیبی دارد و این گونه تاثیر جادویی خود را بر مخاطب افزایش می‌دهد. زوج او محمد حیدری شخصیتی خودمانی و گاه کمیک دارد که بار ارتباط کلامی با مخاطب را بر دوش می‌کشد. این دو نفر سال‌ها ست که به این شکل به روی صحنه می‌روند و به شکلی مکمل یکدیگر هستند.
از سال‌های نخست کارهای خواجی را دنبال کرده‌ام از روزهایی که او با محمد جهاندیده در گراش به روی صحنه می‌رفت تا سال‌های بعد که با محمد حیدری از شیراز یک تیم شدند و در شهرهای مختلف به ویژه کیش به روی صحنه رفتند. معتقدم او برای کار خود شخصیت مناسبی را انتخاب کرده است. خواجی برای این شخصیت، تیپ و رفتاری دارد که ممکن است برخی مخاطبان را به اشتباه بیاندازد. او برای خلق این شخصیت قطعا طعنه‌های زیادی شنیده است ولی این هم بخشی از کار سخت او برای پیشرفت در حرفه‌ی سرگرم کردن مردم است.
با این تقسیم کار بین خواجی و حیدری طبیعی است که در اجرای عصر جدید نیز حیدری بیشتر صحبت کند و فرصت کمتری به معرفی خواجی برسد. در کل شخصیتی که خواجی به مخاطبان ارائه می‌کند هر چقدر مبهم‌تر و بدون پیشینه باشد موثرتر است و از این رو باید به او حق داد که تاکید زیادی بر هویت خود نداشته باشد.
بر خلاف خواجی بعضی گروه‌ها هستند که کاراکتر هنری آن با قومیت و هویت‌شان گره خورده است. مثلا خوانندگان بختیاری یا ترک با لباس محلی اجرا می‌کنند که تاثیر نمایشی کار را افزایش دهند یا گروه آکروبات قشقایی به دلیل فرم انتخابی که یک اجرای در طبیعت است چندین بار بر هویت عشایری خود تاکید دارند.
در کنار این باید به چارچوب‌های تلویزیون ایران نیز توجه داشت. محمد خواجی که برای همان شخصیت گفته شده موها و ریش بلندی دارد مجبور شده بود که با یک کلاه روی صحنه بیاید تا موهای او پوشیده شود. در چارچوب تلویزیون ایران کاراکتر خواجی چندان کاراکتر محبوبی نیست و تا حد امکان خلاصه و یا حذف می‌شود. نمونه دیگر این کاراکترهای نامحبوب در عصر جدید گروه بندبازی دختران بود تمام نماهای اجرای این گروه از فاصله دور گرفته شده بود.
به عنوان کسی که در تقویت سرمایه اجتماعی گراش در این سال‌ها تلاش کرده است به نظرم خواجی یکی از این سرمایه‌هاست. باید به خواجی اجازه بدهیم که شخصیت هنری مورد نظر خود را به مخاطب عرضه کند. او برای رسیدن به اینجا طعنه و کنایه کم نشنیده است و قطعا این‌ها را هم از سر خواهد گذراند.
خواجی در حرفه خود تا اینجا به قدر کافی موفقیت داشته است و موفقیت‌های دیگر نیز در پیش دارد. شخصیت نمایشی او را نباید با زندگی شخصی او قاطی کرد. خواجی تا همیشه گراشی است و ما هم دوست‌اش داریم.
اجرای محمد خواجوی در مرحله اول عصر جدید را در اینستاگرام گریشنا ببنید:
